zaterdag 14 mei 2016

Trip 3 Allègre - Siaugues Saint Romain


Voilà, trip nummerke 3 zit er op. Onze giterunner had in een gevarieerd confituurontbijt voorzien. Baguette, une bolle de café fort, rabarber met gemberconfituur, honing, pruimengelei en myrtillekesgelei. Wat aan de flauwe kant om er een stevige wandeling mee aan te knopen maar het smaakte voortreffelijk. Je mag als randonneur niet te veeleisend zijn want dan doe je er beter aan van thuis te blijven. Met op de achtergrond de burcht van Allègre waarvan de voet op exact op 1000 meter hoogte ligt en aanleunt tegen de flanken van de Bauryvulkaan zijn we deze morgen vertrokken. Een miezerig regenweertje was reeds enkele uurtjes bezig met haar smoswerk. Den Angelo was helemaal gerecupereerd van zijn bobo's en petit maux en voelde zich terug in form. Zijn pijp brandde terug. Ik daarentegen had wat lome benen. Een gevolg van de rode wijn die ik de avond ervoor in het restaurantje had gedronken. Een piekfijn restaurantje waar we voor amper 19 eurotjes een kaasschoteltje, een aperitiefke, een flan met kokos, een entrecote met salade en tartiflette hebben gegeten. Pichetje rood erbij, het deed ons deugd.

Een vrij korte wandeling vandaag waar we niet voor treurden. Gisteren was het immers een ontzettend zware trip geweest die zich deze morgen nog liet navoelen. In de namiddag verschenen er hier en daar wat blauwe flarden in de lucht en ondertussen waren we al tot een kleine 1200 meter hoogte geklommen. Daarboven kon het flink waaien. Aan de ene kant een vuilgrauw wolkendek, aan de andere een blauwe hemel waarin de vliegtuigen hun condensiesporen krasten. Weeral sjieke uitzichten onderweg tegengekomen. Die verschillende kraters liggen als gigantische molshopen her en der verspreid in het landschap. Indrukwekkend panorama met een onuitputtelijk palet aan basaltkleur en groentinten. Er moet hier veel klein wild zitten want sperwers en asgrijze buizerd zijn hier in grote getale aanwezig. Prachtig.

Rond  5 uur was het toerke rond. Een plaats in de gite was gereserveerd. Prachtige stek hier op de bovenverdieping van de mairie. Een madammeke bracht ons de sleutel. We zitten hier helemaal alleen in dat 'gemeentehuis'. Verschillende deuren staan hier nog open. Mensen blijken hier in't geheel niet wantrouwig te zijn. Per slot van rekening zijn we toch maar 2 vreemden die zonder enig toezicht in een openbaar gebouw  zitten. Nette kamers met bedden, piekfijn sanitair, keuken, ijskast en noem maar op. Onze was ligt te drogen op onze wandelstokken boven de radiators. We hebben hier zojuist ne grote pot zuurkool met spek en worstjes klaargemaakt. Een flute erbij en we hebben onzen buik goed rond gegeten. We kunnen er weeral wat tegen. Sebietekes naar Betlehem. Morgen wordt het weer een ferme trok met honderden hoogtemeters. Montbonnet staat er op het menu, 20 kilometerkes afzien vrees ik. Maar het genieten van de natuur rondom je heen maakt het dit allemaal meer dan waard.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Plaats een reactie als je wil.