Trip 5 Montbonnet - Le Bouchet St. Nicolas

Goed geslapen deze nacht en onze kamergenote uit Annecy verzekerde me dat ze geen gesnurk heeft gehoord. Kan al wel eens gebeuren wanneer je je bed induikeld na enkele pilskes. Opgestaan en het ontbijt genuttigd in compagnie van Juliette. Elke maand, vanaf mei begeleidt ze zo een groep om hen voor te bereiden op de camino en dit tot in september. Is dit wel de goede manier ? Alles wordt voor je geregeld tot in de puntjes. Van je plan trekken, de basics herontdekken is hier geen sprake. Hen wacht een teleurstelling en dat vind ik jammer voor hen.  

'Mes premiers pas pour Compostelle'... mijn eerste stappen, vermeldden de etiketjes op de bagagetassen die mooi klaar stonden om opgehaald te worden door een camionnetje. Het gezelschap onder deskundige leiding van Juliette stond vertrekkensklaar om haar 2de etappe te verzilveren. Buen Camino dames en heren, ik kon het niet nalaten om er binnensmonds al lachend 'touregrinos' aan toe te voegen. Foei toch Jan !

Voor vandaag stond er een minitripke op het programma. Van Montbonnet naar Le Bouchet St. Nicolas, goed voor 16km. Na de superzware trip van gisteren was dit een makkie. Rond halftien vertrokken en om halftwee stonden we al op de camping. Beetje klimmen weeral tot een kleine 1300 meter maar we waren al op 1200 meter hoogte in Montbonnet. Tripje in rechte lijn. Weeral een prachtig stukje tussen sparrenbossen en op de hoogte zorgden groene weiden voor een mooi contrast met de dorpjes in de valleien en de her en der verspreid liggende vulkanen. Onderweg op het pad vind je tussen de keien lavastenen in allerlei vormen. Vulkanisch gesteente vind je hier met hopen. Ik denk dat de lavastenen hier wel commerciel uitgebaat worden.

Prachtig weer ook. Op 1300 meter hoogte was er deze morgen nog rijp op de plantjes en waren de plassen bevrozen. Het zonneke deed echter haar best en onder een vrij wolkenloze blauwe hemel was het zalig stappen.

Den Angelo maakte een opmerking bij het schaft. Als mijn vrouw me nu ziet eten krijgt ze compassie met mij. Een oudbakken baguette en een worst. Doorgespoeld met wat water. Stillekesaan moet hij toch toegeven dat zo een dineetje 'façon clochard' in de openlucht en in een oogstrelende omgeving meer charmes heeft dan het meest voluptueuse menu in een 86 sterrenzaak. Dat ik dit maar niet al te rap vergeet was zijn conclusie. Ondertussen heeft den Hugo van zich laten horen. Niet alleen veel regen op zijn dak maar bovendien moet hij ook veel kou lijden. Leg maar eens uit aan de mensen waar het plezier en de fun ligt. Moeilijk en het verwonderd me niet dat ze vinden dat je eerder thuishoort in den Amedée in Mortsel.

De camping hier in Le Bouchet was helemaal verlaten. Geen zwembad, recreatie, bar .... een lege plein maar wel boordevol gele paardebloemekes. Een gans voetbalplein naast de 'camping' is ook tot onzer beschikking. Prima plek. Proper sanitair, warm water en meer hoef je niet te verlangen. Doen we ook niet. Straks ravioli in het potteke met den overschot van de worst en het nog oudbakkener brood. We kopen sebiet wel een fleske witte wijn om onzen galadiner wat meer cachet te geven.

Tot morgen.

Dat was dan vandaag, nu heb ik even Wifi maar ben te moe om nog veel te lawijten. Monstertrippeke gedaan juist van bijna 30 km. Fotokes ook voor morgen. Veel gestapt vandaag om af te kunnen sluiten met een kort wandelingetje.

Sjuus

Xxx