* Van Veurne naar Oostende, de Koningin der Badsteden

Vroeg zene deze morgen, om 5 uur ging de wekker al ! Met het schoon weer in het vooruitzicht zou het zonde geweest zijn om in de zetel te blijven hangen. Na het opstaan de poes buiten gelaten en er stond nog een schitterende sterrenhemel te flikkeren aan het zwerk. 't Was nog best fris dus een extra truitje was vlug meegenomen.

De 'cheftaine' statie was nog niet goed wakker. Heen naar De Panne en terug vanaf Oostende. Ik zat bijna met heen en terug naar Oostende op de trein. Ik moet zeggen kwa klantvriendelijkheid zijn de mannen en vrouwen van den IJzeren Weg er stappen op voortuitgegaan. Maar zelf was ik ook nog niet goed wakker want ik ben afgestapt in Veurne terwijl ik in de Panne wou vertrekken. Soit, kwa kilometers was dat niet veel verschil. Een schoon tochtje van rond de 35 km.

Vanuit Veurne zo langs de luchtmachtbasis van Koksijde gewandeld richting Oostduinkerke via het natuurreservaat van de Noordduinen. Ook in de Westhoek worden inspanningen geleverd om de natuur te herstellen. Beetje verder kon je de ruïnes bezichtigen van een 13de eeuwse duinenabdij. Het was de Cisterciënzerabdij van de abt Fulco. Deze werd in 1950 denk ik terug blootgelegd nadat ze eeuwen geleden aan de natuur was overgelaten en onder het duinzand verdween.  Iets voor Oostduinkerke kon ik het strand op en voor het Zuid - Zuid Westenwindje dat af en toe wel eens flink uit de hoek kwam was ik wreed content. Wind in de rug en al de meeuwen en aalscholvers op het strand zaten mooi opgelijnd met hun koppeke in den frisschen briesch. Plezante aan dat stuk strand is dat het niet ontsierd wordt door de talrijke golfbrekers die vanaf Middelkerke toch begint tegen te komen. In Nieuwpoort ligt er een tof veerbootje gedoopt ' De nieuwe Visie'. Helemaal geschilderd naar kopies van de fresco's van onze Ridder Kunstenaar Roger Raveel.

Door bouwwerken op de linkeroever van de havengeul van Nieuwpoort moest het veerbootje in de jachthaven aanmeren. Dat maakte enkele kilometerkes meer te stappen. Maar je kwam dan ook, strandwaarts wandelend, in het duinengebied waar nog een bunkerlinie van den Duits zijnen Atlantic Wall getuige is van de droevige WO2 periode. De vuurleidingsbunker was al wat scheefgezakt maar alle andere bunkers waren nog helemaal intakt. Iets verderop ligt er in Lombardsijde nog zo een heel bunkercomplex inclusief mitrailleursnesten en geschutskoepels met zware kanonnen. Ik denk dat het een museum is want voor de geschutskoepels werden er glazen afschermingen geplaatst waarachter dummy soldatenpoppen a la Madame Tussaud  werden geplaatst.

Vanuit Nieuwpoort toch meestal op de zeedijk gelopen. Vanaf Westende loop je over  de 'Walk of Fame' van onze nationale Striphelden. Jerom, Lambik, Urbanus, de Marsupilami, de Smurfin, Lucky Luke, de Rode Ridder, Nero enz enz. Enkele striphelden kon ik niet thuisbrengen. Ik heb er fotootjes van getrokken en zal het eens aan de 1 of andere jonge snaak ter kwestie voorleggen. By the way, er was een standbeeld bij van Annemieke en Rozemieke uit Jommeke. Op het fotoke zie je dat Pekkie voorbij de sokkel is gepasseerd en z'n pootje heeft gelicht :-)

Zo een zeedijk buiten de vakantieperiode heeft iets weemoedig vind ik. De strandcabinnekes worden afgebroken, vele winkeltjes zijn al gesloten, de go-carts ontbreken. Geen jokaris en strandspelen. Hier en daar nog ne vlieger maar vooral vele gepensioneerden die er wandelingetjes maken. Ik vond het een beetje misplaatst van mezelf dat ik, niettegenstaande ongewild, aan een olifantenkerkhof moest denken. Net zoals de olifanten zich van de kudde afscheuren als ze het loodje willen gaan leggen zie je zo vele oudjes die daar aan de zee een appartementje hebben gekocht om hunnen ouden dag te slijten. Ze slefferen over de dijk met hun hondeke, ingeduffeld of het al winter was. 't Is aandoenlijk. Maar, de horeca op de dijk doet nog goede zaken dankzij hen. Met trosjes zitten ze nog op de terrasjes Brusselse wafels te verslinden en sloten koffie en thee te versassen. Ach 't is hen zeker gegund en ze zullen er wel hard voor moeten gewerkt hebben. Toch blijf ik die oudjes die achterblijven een confrontatie vinden, beetje zielig zelfs wanneer de uittocht van de vakantie-aan-zee minnende kroost en gezin afgelopen is. Binnen enkele jaren is het misschien mijnen toer om daar rond te slefferen. Misschien is dit besef de basis voor m'n melancholisch momentje.

En 't weer was geweldig, warm en het truitje moest uit. Ik had spijt dat ik in Nieuwpoort geen garnalen heb gekocht. 2€ voor 250gr en 7€ voor ne kilo ongepelde garnaal, 'Geirnoars' zoals ze dat ginder aan 't 'Zeitje' zeggen. Ik dacht mijn aankoop uit te stellen tot in Oostende maar daar kostte die grijze kaviaar van de Noordzee 8€ voor een half kiloke. Van uitstel komt afstel.

Om het wandelingetje dan maar af te sluiten heb ik gekozen voor een goei pintje. De keuze viel op nen echte Oostendse Trippel : De Keyte. Ik hoopte bij mijn bestelling dat ze die niet van visgraten hadden gebrouwen maar nee hoor. 't Smaakte naar nog maar in de verte aan het station stond de trein al te wachten. Na een klein anderhalfuurke bollen met de trein was ik thuis.

Op voor de volgende toer. Om de variatie er wat in te houden zal ik inventief moeten worden denk ik. België is immers een klein landje.