* Wandelen in het Hageven

De trein nemen is altijd een beetje reizen ! Ja, zeg dat maar niet tegen iemand die er mee naar zijn werk moet rijden. Maar vandaag kreeg ik goesting om een schoon toerke te doen. Ondertussen heb ik hier in de geburen al alles platgelopen en dus ben ik den trein opgesprongen en naar de Limburgse Kempen afgezakt. Neerpelt, op een uurtje bollen zit je al in de groene longen van België. Wel ik vond het er heel schoon daar. Altijd plezant om zulke mooie plekjes te ontdekken.

De lokale wandelclub, die zich aangesproken voelt met de naam De Dommelstappers hadden er enkele parkoerkes uitgestippeld.  Ze hebben echt hun best gedaan. Ik heb er weeral veel geleerd.

 't Verschil tussen poelen en moerassen, vliegdennen, stuifduinen, kanaalwater en je zou er 40 soorten vlinders kunnen vinden. Ik denk dat ik daar al wat te laat voor op het jaar ben want ik heb er genen ene gezien. Wel het Hageven is een mooi natuurreservaat dat grenst aan Nederland en het voor een stuk overlapt. Het is heideland afgewisseld met moerassen. Mooie vlonderpaden bewandeld, bossen met grillige sparren, een voske gezien onderweg. Vroeger was het een verwaarloosd natuurgebied maar met de deskundige steun van het natuurfonds en vele natuurliefhebbers is er een prachtig domein ontstaan. Knap werk van die mannen. Ik heb er wat fotokes van getrokken.

Al eens gehoord van een 'Verkeerd Lieven Heerke' ? Wel ginder hebben ze er éne. Nooit op gelet dat Dezeke Jezus overal met zijn koppeke naar rechts hangt aan't kruiske. Daar in de Limburg hangt Zijn koppeke naar links. 't Zit hem in de kleine dingen die je aan't lachen brengen en gelukkig maken !

Veel volk was er ook niet op af gekomen op die wandeling. Allemaal mensen op pensioen. Kunnen daar soms zagemannen tussen zitten zeg. Op de tussenstop zat ik per ongeluk in zo'n gezelschap van wandelsporters die georganiseerde wandelingen met de autobus tot een verheven vorm van reizen hadden gepromoveerd. Ben ik blij dat ik daar niet in geïnteresseerd ben. Jawadde zeg, als ge zo moet gaan stappen en met elkaar optrekken ... niet genoeg pistolets in dat hotel of te weinig keuze in het 'déjeuner'.  Ginder, veel te veel jengelende kinderen in dat hotelleke, Teveel trappen daar, te harde muziek 's avonds daar in de bar .... Op den duur begon ik aan mezelf te twijfelen en mezelf van zwartkijkerij te beschuldigen. Dat mag niet, beter geen aandacht aan besteden dan je er aan te ergeren. Met een Achelse Trappist in aanslag kunt ge zulke perikelen vlug van je weg schuiven.

Mooie dag geweest