De Heide - Tussen Wildert en Kapellen

Na het afwikkelen van m'n Floris V pad kon ik de wandeldraad vervolgen met het wekelijkse wandelingetje. Eerst was ik zinnens om met de stapmaten het stukje Steenbergen - Bergen op Zoom nog af te werken. Bij voortschrijdend inzicht ... een term die politiekers graag gebruiken om hun bochten van 180° te vergoelijken ...  heb ik deze intentie laten vallen. De vervoerskosten in NL en het minder mooie parcours, het merendeel langs fietspaden, hebben in die afweging meegespeeld. Ik loop het nog wel eens alleen. Nochthans levert een kennismaking met het Nederlandse openbaar vervoer een aangename ervaring op. Stipte en nette treinen en bussen, uitvoerige informatie op digitale borden aan haltes, piekfijne en betaalbare Park & Rides en ga zo maar verder. 

Het contrast met ons openbaar vervoer is groot en wordt nog het best getypeerd in het station van Roosendaal. Aan perron 1 vertrekt en komt er een trein aan van de NMBS. Deze rijdt het traject Roosendaal - Puurs en omgekeerd. Die staat daar zo ongeveer een klein halfuurtje na aankomst aan een spic en span perron te pronken vooraleer hij terug vertrekt. Het is een zeer merkwaardige trein die je daar aantreft. Opvallend alleszins tussen al die mooie Nederlandse locs en wagonnetjes. Het is een trein met een danig afgeleefde en verweerde kleur, op amateurniveau volgespoten met grafitti en met vensters waar je nog amper door kunt kijken. Over het interieur doe ik geen uitspraken  want dat laat zich raden. Jawel, het is een Belgisch treinstel. Moest ik bestuurder zijn van de NMBS, het schaamrood op mijn kaken zou de kleur van deze 'internationale'  treinstellen nog doen verbleken.   Ik begrijp het niet.  Dat ze zulk een wrak durven etaleren bij onze Noorderburen is een onvervalste schande.  

Maar goed, de NMBS roeit met de riemen die ze heeft. Ik parafraseer hier even de woorden van een kopstuk van een politieke partij. Een man die zich eveneens beroept op een vooruitschrijdend inzicht.  

Naar Wildert dus met de Ronny, Catsjoe en de Marc. Prima weertje en een geweldig mooi wandelgebied. Ik ben er zowaar in geslaagd om het gehele trajectje tussen Wildert en Kapellen op onverharde paden uitgestippeld te krijgen. Mooie wandelpaden langs bos en heidegebied. Weinig volk op de been en de heide lag er rustig bij alsof ze in berusting kennis had genomen van het begin van de herfst. Het Stappersven lag er onder een strakblauwe hemel magnifiek bij.  De ganzen zullen er weldra vertrekken. De cirkel van het leven kan zich weeral voltrekken. 

De heropstart van de wandelingetjes mocht best gepaard gaan met een gezellig barbecuetje onderweg. Ja zoiets wordt steeds door elkeen toegejuicht. De Ronny had hiervoor een wegwerpbbq'tje meegebracht. Waar we minder rekening mee hadden gehouden was het feit dat het simpele aansteken van nog maar een lucifer daar in dat  heidegebied je duur te staan kan komen. Even werd de waterrand van het ven nog in overweging genomen maar het zou niet verstandig geweest zijn. De bemande uitkijktoren midden in het heidegebied liet hierover geen twijfel. Het hele gebied kan overschouwd worden met het doel beginnende brandhaarden te spotten. Iets verder en buiten het reservaat konden we een nieuwe poging wagen aan een bankje in bewoond gebied. Voor alle veiligheid ging de Ronny eens polsen bij een buurtbewoner. 'Niet doen !' was zijn advies. Een BBQ'tje in zijn tuin kon nog net maar stook geen bladeren op in je hof want binnen de 5 minuten staan er 4 brandweerauto's voor je neus en de kosten zijn gepeperd voor zo een onnozel 'vuurke stook'. 

Met wat geïmproviseer zonder vuur hebben we toch nog kunnen eten. Iets verderop lag het bezoekerscentrum 'De Vroente' waar er een tiental picknicktafels staan en daar hebben we dan ook dankbaar van gebruik gemaakt. Het centrum ligt aan de hoofdingang van de Kalmthoutse Heide. Er worden regelmatig cursussen rondom natuurbeheer gegeven en vanaf daar vertrekken er verschillende bewegwijzerde wandelpaden doorheen de vele karakteristieke heidelandschappen. De Marc had wat komkommers en tomaten bij uit zijn hofke, ik wat witte pensen, de Ronny voorgebakken kippeboutjes en Franse stokbroden .... het gerookte varkenshaasje kon hij terug mee naar huis nemen. Fleske wijn erbij en voilà, we hebben dus geen honger geleden. De wandeling was zo voorbij. 20 paaltjes in een prachtig gebied. Prachtig, dat wel maar de regeltjes in het gebied, alhoewel nodig en begrijpelijk, zijn er voor mij iets te veel aan. Honden worden deels geweerd, paden worden her en der afgesloten, zwemmen in het ven is verboden ... geen vuur maken, ook als het bakken regent ... ik heb er zeker begrip voor maar het wringt toch wat. 

Aan de statie van Kapellen hebben we nog een tripeltje soldaat gemaakt. De Marc ging van hieruit te voet naar huis en wij spoorden vrolijk naar huis met de oogverblindende promotietrein van onze NMBS, de Roosendaal - Puurs. Binnen gezeten in deze trein viel het wansmakelijke uiterlijk zo niet op.  
🚂🚂🚂.