De Brabantse Kempen : Hambos - Boortmeerbeek

Met z'n 3'en zouden we vandaag het wekelijkse wandelingetje uitrollen. Ik, de Ronny en den Hugo. De andere stapmaten Marc en Michel moesten verstek geven. De Marc zou eerst meegaan maar meldde in extremis dat hij in zijnen hof moest werken. Waarschijnlijk bonen of spruiten plukken, we hebben het niet nagevraagd. Onze Michel machte irgendwo in Deutschland einen langen Spaziergang in seiner Leder-Tilroler-Hose und  neuen Schrittschuhen. Eveneens een veronderstelling van mij want de bottienen die hij enkele weken geleden in Schoonaarde moest inlopen deugden niet. Op een slechte leest gestaan waarschijnlijk want hij hield na elke wandeling er een pijnlijke enkel aan over. Hij zou van de winkel er nieuwe krijgen. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Binnenkort moeten zijn bottienen de Via Podiënsis bedwingen. 

Ter zake nu ! Er stond immers een lijnwandelingetje gepland tussen Hambos en Hever ergens halverwege de spoorlijn Mechelen - Leuven. Iets voor 10u stapten we van de trein af in Hambos. Hambos is een dorpje dat in de schaduw ligt van Haacht en beter bekend van de Primus Pils die daar gebrouwen wordt. Triestig weertje, grijs en helemaal overtrokken. Onzen Hugo had zich zelfs voorzien van een paraplu. De straten en paden lagen vol plassen. De beken overvol, tegen het overstromen aan en grote delen van weiden stonden onder water. Het geheel bood een desolate indruk. Volgens mij klopte er iets niet en zat er een klimatologische haar in de boter want verderop in Wakkerzeel stonden er al kerselaars in bloei. We laveerden richting Werchter op zoek naar een kroegje voor onze koffie. Al laverend passeerden we zo het terrein waar jaarlijks het vermaarde rockfestival  plaatsvindt. Het lag er dan wel netjes maar toch enigszins verzopen bij. Eens de Dijle overgestoken konden we ons focussen op een drankgelegenheid. Een kroegje situeert zich meestal recht over een dorpskerk. Ook in Werchter zou het cafeetje Oud Werchter deze regel respecteren ware het niet dat het gesloten was. We moesten 750m verder het dorp intrekken richting Betekom. Café 'De Glazen Boterham' kon evenmin soelaas bieden want evengoed gesloten maar in de 'Wissel' vloeide er al vocht uit de tapkraan. Een halfuurtje hebben we daar verpoosd. Een man die van z'n pintje genoot aan de toog bleek ook een stapper te zijn. Binnenkort zou hij een toerke gaan doen in Slovenië. Een week stappen in groep met gids, vlieger, hotels en arrangement ... all in voor 700€. Je kan dat gerust zeer schappelijk in prijs noemen. Voor veel mensen zal deze formule een mooie wandelvakantie bieden. Als tussendoortje zou ik dit ook wel kunnen pruimen. En toch verkies ik de afzondering  van de kudde, de onafhankelijkheid die een tent, herberg of hostal je biedt, het ongewisse waar je je te slapen zal leggen, de aanspraak die je krijgt als je alleen op weg bent. Niet iedereen zal deze vorm van recreatie toejuichen en daar breng ik begrip voor op. Ieder diertje zijn pleziertje blijft nog steeds het adagio. 

Goed na het intermezzo in 'De Wissel' moesten we op onze passen terugkeren om het uitgestippelde pad terug op te vissen. De Dijle, waar er een sterke stroming op stond, werd vervolgens gevolgd tot in Ninde, een dorp van Tremelo.  Daar bevindt zich het geboortehuis van Jozef de Veuster. Als Pater Damiaan zette deze wereldberoemde picpuspater zich in voor het lot van de melaatsen op het eiland Molokaï. Naar dit eiland werden destijds de leprozen van Hawaï  verbannen. Dit geboortehuis, een bakstenen hoeve, werd omgebouwd tot het Pater Damiaanmuseum. In de voorhof stonden bankjes en daar konden we dankbaar gebruik van maken om onze picknick aan te spreken. Hugo zorgde voor het glazeke wijn. Dat smaakte bij het boterhammetje. Pater Damiaan, op een bronzen sokkel met een buste vereeuwigd in dat zelfde voorhofke, zag dat het goed was. Jawel, dit plaatsje stemde je tot nederigheid.  Voor degenen die nooit van deze Pater Damiaan hebben gehoord .... Pater_Damiaan

In de plavuizen van het gaanpad van dat hofke lag er een rond ijzeren deksel verankerd. Daarop werd met een pijl de richting aangegeven waar naast Leuven en Parijs, Molokaï zich zou bevinden. Alhoewel niemand in ons staptrio  een bolleboos in de aardrijkskunde kan genoemd worden hadden we toch onze bedenkingen bij de aangegeven richting.  Het zou ons ten zeerste verwonderd hebben moesten er op Groenland  exotische schoonheden rondgelopen hebben met bloemenkransen rond hun hals en dat Parijs op de lokatie lag waar Columbus 528 jaar geleden zijn Indiën ontdekte. 

Het begon stilletjesaan te regenen wanneer we richting Rijmenam kozen. Daar zouden we ergens traditiegetrouw de boterhammetjes kunnen doorspoelen met een, wat mij alleszins betreft, een tripeltje. Dat gebeurde in het 'Hoekske'. Een volslanke dame verzorgde de bediening en het liep daar een beetje uit. We zouden niet tijdig meer in Hever geraken en besloten dan maar om tot in Boortmeerbeek te stappen. Toch wel een beetje jammer van dit laatste omdat het traject Rijmenam - Boortmeerbeek over de grote baan moest afgehaspeld worden. Nu, we hadden deze vertraging louter aan onszelf te danken en daar moet ik in het vervolg toch wat op letten. Ik heb al mooier wandelingen gedaan maar goed, we hebben ons desalniettemin toch goed geamuseerd. Soms heb je aan goed gezelschap genoeg. Tot een volgende.