* Een mini citytrippeke in Rotterdam

Het was weeral een poosje geleden dat we onze Dordrechtse vrienden Rien en Els hadden gezien en dit weekend is het er dan uiteindelijk van gekomen. Hartelijk weerzien natuurlijk en voor zaterdag lag er een bezoekje aan Rotterdam in het verschiet. De avond vooraf werd er bij een gezellig dineetje nog wat bijgekletst. Dordrecht ligt op amper 20 kilometertjes van Rotterdam. Vanuit Dordrecht kan je er zelfs met een watertaxi naar toe maar dit zou een vrij kostelijke zaak geworden zijn. Daar had je bijgevolg niets aan. Na amper een klein halfuurtje bollen kon Rien zijn wagentje kwijt in de parking onderaan de alom bekende markthal van Rotterdam. Een gigantisch bouwwerk. Het is een woon en winkelgebouw dat centraal een markthal overkoepelt. Naast een overdekte markt herbergt het complex 228 appartementen, 4600 vierkante meter winkelruimte en 1600 vierkante meter horeca. Het is een echte bezienswaardigheid. Kleurrijke standjes met allerlei delicatessen staan er in honderdvoud. De aangebouwde appartementen geven boogrond uitzicht op de marktvloer. Het loont echt de moeite om er een bezoekje te brengen. Bij de bouw ervan werden nog allerlei artefacten opgegraven die je nu nog kan bezichtigen via de roltrap naar het ondergrondse van de markthal.

Naar een historisch centrum moet je niet op zoek gaan in Rotterdam. Immers in de 2de wereldoorlog werd het helemaal met de grond gelijk gemaakt. Platgebombardeerd zoals Dresden in de 2de en Ieper in de 1ste wereldbrand.  Enkel de Grote of Sint Laurenskerk is het enige bouwwerk dat de bombardementen heeft overleefd. Ze staat er als enig curiosum dat nog kan getuigen over het bestaan van een middeleeuws stadcentrum aan de Rotte.
Na de markthal werd er een bezoekje gebracht aan een bouwwerk van gekantelde kubussen die als appartement woonst bieden aan, hoe zou je het verwoorden, ietwat extravagante bewoners. Binnenin de leefruimte werd ik een beetje bevangen door vertigo. Die scheve muren, daken en vensters bezorgden me een evenwichtverstorend en bevangend gevoel. Ik was een beetje verwonderd dat de vraagprijs voor zo een woonst tot 170.000 € bedroeg. Men zou me er nog geld bovenop mogen geven om daar te wonen, geen haar op mijne kop om dit zelfs nog maar te overwegen. Enkel en alleen hierom het bekijken waard.

Het is prachtig om kijken hoe het oude havengedeelte harmoniseert met de naoorloogse tot ontwikkeling gekomen stadsarchitectuur. Oude platbodems, aken en jollen liggen er vredig aan de kade en bepalen eigenlijk het stadspanorama. De skyline van Rotterdam is eveneens prachtig met die torenhoge bruggen en de silhouetten van majestueuze wolkenkrabbers. Gelukkig werden die meer aan de buitenrand van de stadskern opgetrokken.
Een bezoekje aan het maritiem museum stond eveneens op de bucket list. Na een lekker bakkie koffie, zoals de Hollanders het zo smakelijk kunnen uitdrukken, in een Caraïbisch koffiebarretje op de één of andere kaai zou dat bezoekje aan bod komen. De Caraïbische uitbaatster was één en al vrolijkheid bij de bediening. De koffie smaakte er zoveel te beter door.

Rotterdam mag zich dan wel met recht en reden de titel van grootste zeehaven ter wereld toeeigenen, hun maritiem museum moet ruimschoots onderdoen voor het Museum Aan de Stroom in onze koekestad. Interessant dat wel maar naar mijn gevoel werd er eerder een educatief programma voor schoolkinderen aangeboden in plaats van een historische schets over het ontstaan, de groei en de daarbijhorende nautische nering van deze havenstad. Enkele binnenschepen, zoals bvb een turfschip, een graanzuiger en een mammoetkraan konden bezocht worden wat beslist de moeite was. Verder kon je in het museum enkele mooie scheepsmaquettes bewonderen en metershoge schilderijen. En ook kon je je min of meer inleven bij het reilen en zeilen tijdens een atlantische overtocht op een passagiersschip. Een reconstructie van de 1ste klas hutten, een casino en een luxe restaurant zorgden daarvoor. Ook kon je videogetuigenissen beluisteren van eigenaars die je laten kennismaken met het leven op woonboten. Voor de kinderen was er een immense speelvloer ontworpen waarop de continenten en de wereldwijde vaarroutes stonden getekend. Dit tot doel de oorsprong en de verschillenden reiswegen te ontdekken van het voedsel dat op onze tafel komt. Een educatief kwisprogramma was hiervoor uitgewerkt. Koffie, rijst, thee, specerijen, bananen, appelsienen en dergelijke meer kwamen aan bod. Het werd al vlug laat en stilletjesaan keerden we terug naar de auto. Opletten daar in Rotterdam ! Wij zijn het helemaal niet gewoon dat er heuse fietspaden door de binnenstad lopen waarover de fietsers in volle vaart hun weg banen. In de markthal had er ondertussen een loepzuiver Rotterdams muziekbandje zich geïnstalleerd. Uit volle borst kweelden ze een stukje uit hun reportoire. "De Moordenaar" zo heette hun muzikale creatie. Ik kon hun Rotterdams dialect nauwelijks ontcijferen. Toch gezellig en het werd alleszins een boeiende uitstap. Kort en nee, helemaal geen wandeltrip maar toch een tripje dat het waard was om te vermelden in mijn blog. 

Om de dag af te sluiten werden we nog vergast op een tafel met echte Hollandse Boerenkost. Dit werd bij een vorig verzoek door onze vrienden beloofd.  Rien maakte voor ons Hollandse stamppot van boerenkool met rookworst en gestoofde runderlappen in een heerlijke jus. Saus met andere woorden. Boerenkool hadden we nog nooit geproefd en Annick dacht verdorie dat het spinazie was. Dat werd een lekkere kennismaking met de Hollandse keuken. Lang leve de internationale contacten. Bij een volgend tegenbezoekje staat de 'Zollegie' op het programma. Nog nooit van gehoord zei Els 😋 !  Bij de hint 'Apies kijke' viel de Rijksdaalder. Ze vond het prima en bijgevolg kunnen we daar weeral naar uitkijken.