En we zijn weer weg. Een beetje de voeten in conditie houden tegen dat ik binnen 14 dagen op tocht vertrek. We, ik en de Ronny met de Catsjoe, zochten het niet te ver vandaag en zouden eveneens heel vroeg vertrekken. Aalst ! Het werd een goed dik uurtje sporen met het traditionele intermezzo in Café Baziel voor een koffietje en dit bij de overstap in Gent. Café Baziel ligt vlak over de statie. Je hoeft enkel het plein maar over te steken. Daar krijg je nog eens een lekker tasje koffie. Een sjatte kaffe mè eu koewkske op z'n Gents en buiten dat koekje krijg je daar bij den Baziel nog een toef slagroom en een borrel advokaat. Opgediend met een glimlach door een lieve madam die eveneens de mooiere wandelingen koestert. Op één been kunt ge moeilijk blijven staan en bijgevolg bestelden we er nog eentje. Daarna sprongen we terug de trein op en rond halftien stonden we daar Aalst, de ajuinenstad. We zouden naar Dendermonde stappen, een kronkelend lijntje van een goeie 20km. Met het mooie weer hadden we er zin in.
Aalst en Dendermonde, tot op heden heerst er nog een eeuwenoude rivaliteit tussen deze beide steden. Deze is vermoedelijk ontstaan door de hoge tolrechten die de heer van Dendermonde hief op de Dender. In 1319 hadden de Aalstenaars een klacht ingediend bij de heer van Vlaanderen, omdat de heer van Dendermonde te hoge tolrechten zou gevraagd hebben aan de Aalstenaars bij hun doortocht in Wetteren en Kwatrecht. De Dendermondenaars werden in het ongelijk gesteld. Ander plagerijen waren legio. Een Aalsterse handboogschutter werd in 1469 meermaals beboet voor het dragen van een nagelmes aan de riem. Hij was lid van de Sint Sebastiaansgilde en had het recht verkregen van de Hertogin van Bourgondië om dit te dragen. De Dendermondse baljuw werd door de Raad van Vlaanderen op het matje geroepen om het wapen en het geld terug te geven. Dendermonde kreeg in de 16de eeuw van Keizer Karel het alleenrecht op het lossen en laden van goederen dat via de Dender werd vervoerd. Aalst werd hier zwaar door getroffen. De Aalsterse handel kon hierdoor lam gelegd worden. Het lossen mocht niet meer via Baasrode gebeuren, waar Aalst een eigen loskade bezat. De economische belangenstrijd mondde uit in een aanvraag van Aalst en Baasrode tot het graven van een kanaal Baasrode-Aalst, buiten Dendermonde om. In 1800 werd Aalst hun rechtbank ontnomen om te verhuizen naar Dendermonde. In 1966 wou Aalst de Rechtbank van Eerste Aanleg naar hun stad zien verhuizen. Politiek touwgetrek zorgde er echter voor dat deze verhuis niet plaatsvond.
De rivaliteit leverde een lange reeks spotliedjes en gezegden op en in de loop der jaren werden er een hele reeks ludieke acties op poten gezet om deze in leven te houden. De Draeckenieren spelen hierbij een belangrijke rol. De Aalstenaars noemen de Dendermondenaars 'kopvleesfretters' omdat ze de krengen van honden uit de Dender zouden vissen om er paté van te maken. Dendermonde stond immers bekend voor het maken van kopvlees. De Dendermondenaars noemen die van Aalst in het verleden dan weer zotten. Het wederzijds gekoeionneer werd in de loop der jaren gecultiveerd tot een streekgebonden attractie.
Mooi weer weeral. We hebben het hier de laatste weken en maanden wel erg getroffen. De weergoden zijn gul en misschien wel een beetje te gul. Ik hoor zojuist op de radio dat er in Zuid Europa en meer bepaald in Portugal waarschijnlijk het hitterecord zal gebroken worden. Ze klappen van tegen 50°C daar. Ze kreunen daar onder de extreme temperatuur. Ik hoop dat binnen 14 dagen wanneer ik daar aankom het iets frisser zal zijn. Ik kan er nu wel vrij goed tegen maar dit zou er wel iets over zijn.
Het werd een wandelingetje met gemengde indrukken. Fifty fifty verhard en onverhard. Mooie landschappen, rustige wandelpaadjes maar er zijn er al mooiere geweest. We zouden dat eens een beetje opfleuren zie met een fris pintje in Wieze. Een Bock pils begot, gebrouwen bij de Palm en overigens niet slecht, maar ik had ander brouwsel verwacht in een kroeg die in de schaduw lag van de oktoberhallen. Ik moet niet vertellen dat het er niet bij eentje is gebleven met zo'n dorstig weer. De cafébazin bracht voor de Catsjoe een baddeke water. Je moet immers zorgen dat je voldoende hydrateert. Dat geldt eveneens voor de dieren, vissen uitgezonderd. Nochthans, waar mogelijk, duikelde de Catsjoe elke plas of sloot in om haar wat te verkoelen. Dat zouden we ook moeten kunnen doen maar ik vrees dat er veel mensen aanstoot aan zouden nemen 😎. Vlug even de bottienen uit om de voeten wat te luchten en tegelijkertijd van het moment gebruik maken om een boke te eten. De bazin had daar geen enkel probleem mee. Lang hebben we daar niet gezeten want we waren nog maar halverwege. Dan maar wat verder getrokken, Wieze, au revoir en nu verder naar Lebbeke op. In de Westermeers, een natuurgebied, was het aperitiefmoment aangebroken. Een goed glazeke wijn aan een picknicktafeltje. Het was net of die picknicktafel er voor ons zojuist werd neergezet. Je waant je meteen op vakantie. Is dat nu geen Godenleventje waar er velen voor zouden willen tekenen ? Tenminste als je nog over een gezonde lever beschikt. Weeral goed bijgebabbeld met mijne maat en daar aan dat picknicktafeltje kregen we weeral een vooruitzicht op een gezellig etentje. Onze stapmaat de Marc zorgt nu zondag samen met zijn wederhelft voor een culinaire verrassing. Aan hunner heerd ! Feest maw ! We kregen een belletje van hem daar tijdens het aperitief. Een uitnodiging voor de stapmaten om samen te tafelen ! Met zo'n prachtweer moet je daar ten volle van kunnen profiteren. Wat een prachtig perspectief weeral.
Nog wat stappen nu dwarsdoor de velden en nog een paar bossen Hier en daar waren de wandelpaden niet meer onderhouden en moesten we rechtsomkeer maken. Regelmatig zie je ook dat boeren de wandelwegen gewoon mee omploegen en bewerken voor de oogst. Je weet het niet altijd of je wel degelijk op een wandelweg zit. Gelukkig werd er hierdoor niet te veel omweg gemaakt. Stilaan kwam de Ros Beiaardstad in't vizier. Nog even een terrasje doen in afwachting van de trein naar huis. Er heerste een gezellige sfeer daar in Dendermonde. We konden de dag weeral positief afronden. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt gehad. Het zal waarschijnlijk 1 van m'n laatste wandelingetjes zijn voor m'n vertrek. Nu wordt het echt aftellen naar 16 augustus.
Een persoonlijke noot ... een ingeving van me ... Het is net of een prachtige traditie die in een stad in ere wordt gehouden, de mensen verbindt en dat deze verbondenheid in hun omgang met anderen op een aangename manier wordt afgestraald. Daar op dat terrasje tussen al die volkse mensen heerste er een fijne en gemoedelijke sfeer. Zou je dat vinden op een terrasje in Knokke Le Zoute ? Zou kunnen maar ten eerste betwijfel ik het en ten tweede zou ik me er niet helemaal op mijn gemak voelen. Dit even tot slot maar binnen 2 jaar ga ik beslist eens zien naar de ommegang in Dendermonde. Die sfeer bij de mensen, die wil ik opsnuiven.
De Ommegang van het Ros Beiaard is een belangrijk aspect van de Dendermondse folklore. Het Ros Beiaard is een houten paard waarvan de kop 4,85 meter hoog is, zonder de sierpluim. Het wordt onder massale belangstelling door de stad gedragen, voorafgegaan door praalwagens die een legende uitbeelden. Een legende waarin heer Aymon, tovenaar Malegijs, de vier Heemskinderen, Karel de Grote en diens zoon Lodewijk de hoofdrol spelen. De ommegang vindt om de tien jaar plaats. Omdat de Dendermondenaars hun paard zo weinig te zien krijgen, is elke ommegang een waar volksfeest en valt het afscheid van het paard altijd zwaar. Menig bejaard Dendermondenaar laat zijn tranen dan vloeien. In 2005 werden het Ros Beiaard en de drie reuzen van Dendermonde opgenomen in het Werelderfgoed van de UNESCO. In 2020 zal het Ros weer uitrijden. De 4 heemskinderen worden dan geselecteerd uit de Dendermondse bevolking. Het moeten 4 broers zijn die op rij geboren werden. Ik veronderstel dat het een hele eer moet zijn voor het gezin dat hiervoor haar kroost mag ten dienste stellen.
Het werd een wandelingetje met gemengde indrukken. Fifty fifty verhard en onverhard. Mooie landschappen, rustige wandelpaadjes maar er zijn er al mooiere geweest. We zouden dat eens een beetje opfleuren zie met een fris pintje in Wieze. Een Bock pils begot, gebrouwen bij de Palm en overigens niet slecht, maar ik had ander brouwsel verwacht in een kroeg die in de schaduw lag van de oktoberhallen. Ik moet niet vertellen dat het er niet bij eentje is gebleven met zo'n dorstig weer. De cafébazin bracht voor de Catsjoe een baddeke water. Je moet immers zorgen dat je voldoende hydrateert. Dat geldt eveneens voor de dieren, vissen uitgezonderd. Nochthans, waar mogelijk, duikelde de Catsjoe elke plas of sloot in om haar wat te verkoelen. Dat zouden we ook moeten kunnen doen maar ik vrees dat er veel mensen aanstoot aan zouden nemen 😎. Vlug even de bottienen uit om de voeten wat te luchten en tegelijkertijd van het moment gebruik maken om een boke te eten. De bazin had daar geen enkel probleem mee. Lang hebben we daar niet gezeten want we waren nog maar halverwege. Dan maar wat verder getrokken, Wieze, au revoir en nu verder naar Lebbeke op. In de Westermeers, een natuurgebied, was het aperitiefmoment aangebroken. Een goed glazeke wijn aan een picknicktafeltje. Het was net of die picknicktafel er voor ons zojuist werd neergezet. Je waant je meteen op vakantie. Is dat nu geen Godenleventje waar er velen voor zouden willen tekenen ? Tenminste als je nog over een gezonde lever beschikt. Weeral goed bijgebabbeld met mijne maat en daar aan dat picknicktafeltje kregen we weeral een vooruitzicht op een gezellig etentje. Onze stapmaat de Marc zorgt nu zondag samen met zijn wederhelft voor een culinaire verrassing. Aan hunner heerd ! Feest maw ! We kregen een belletje van hem daar tijdens het aperitief. Een uitnodiging voor de stapmaten om samen te tafelen ! Met zo'n prachtweer moet je daar ten volle van kunnen profiteren. Wat een prachtig perspectief weeral.
Nog wat stappen nu dwarsdoor de velden en nog een paar bossen Hier en daar waren de wandelpaden niet meer onderhouden en moesten we rechtsomkeer maken. Regelmatig zie je ook dat boeren de wandelwegen gewoon mee omploegen en bewerken voor de oogst. Je weet het niet altijd of je wel degelijk op een wandelweg zit. Gelukkig werd er hierdoor niet te veel omweg gemaakt. Stilaan kwam de Ros Beiaardstad in't vizier. Nog even een terrasje doen in afwachting van de trein naar huis. Er heerste een gezellige sfeer daar in Dendermonde. We konden de dag weeral positief afronden. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt gehad. Het zal waarschijnlijk 1 van m'n laatste wandelingetjes zijn voor m'n vertrek. Nu wordt het echt aftellen naar 16 augustus.
Een persoonlijke noot ... een ingeving van me ... Het is net of een prachtige traditie die in een stad in ere wordt gehouden, de mensen verbindt en dat deze verbondenheid in hun omgang met anderen op een aangename manier wordt afgestraald. Daar op dat terrasje tussen al die volkse mensen heerste er een fijne en gemoedelijke sfeer. Zou je dat vinden op een terrasje in Knokke Le Zoute ? Zou kunnen maar ten eerste betwijfel ik het en ten tweede zou ik me er niet helemaal op mijn gemak voelen. Dit even tot slot maar binnen 2 jaar ga ik beslist eens zien naar de ommegang in Dendermonde. Die sfeer bij de mensen, die wil ik opsnuiven.
De Ommegang van het Ros Beiaard is een belangrijk aspect van de Dendermondse folklore. Het Ros Beiaard is een houten paard waarvan de kop 4,85 meter hoog is, zonder de sierpluim. Het wordt onder massale belangstelling door de stad gedragen, voorafgegaan door praalwagens die een legende uitbeelden. Een legende waarin heer Aymon, tovenaar Malegijs, de vier Heemskinderen, Karel de Grote en diens zoon Lodewijk de hoofdrol spelen. De ommegang vindt om de tien jaar plaats. Omdat de Dendermondenaars hun paard zo weinig te zien krijgen, is elke ommegang een waar volksfeest en valt het afscheid van het paard altijd zwaar. Menig bejaard Dendermondenaar laat zijn tranen dan vloeien. In 2005 werden het Ros Beiaard en de drie reuzen van Dendermonde opgenomen in het Werelderfgoed van de UNESCO. In 2020 zal het Ros weer uitrijden. De 4 heemskinderen worden dan geselecteerd uit de Dendermondse bevolking. Het moeten 4 broers zijn die op rij geboren werden. Ik veronderstel dat het een hele eer moet zijn voor het gezin dat hiervoor haar kroost mag ten dienste stellen. 
