De laatste weken draaien de wandelradertjes van mezelf en deze van de stapmaten niet zo vlot rond. Nee hoor, sleet op staphonger is er niet, wel zijn het de onderlinge synchronisatieproblemen die de regelmaat soms verstoren. Vakanties, medische akkevietjes en het mooie zomerweer heeft daar ook wel wat debet aan. In de familiale sfeer worden er dan meer activiteiten gepland en als je nog werkende bent zoals den Angelo en onze Marc is de impact op je vrije tijd nog beduidend groot.
Geen erg echter. Mijn beste stapvriendin Els is me deze week komen opzoeken. Of ik soms deze week geen wandelingetje in petto had ? Ja dat wel maar het wandelplannetje voor deze week had ik al opgeborgen. Marc en Angelo moesten werken en hadden zojuist een Ardennenoffensief achter de rug, den Hugo was nog herstellende van een kleine ingreep en de Ronny, juist terug uit de Algarve, zag zijn agenda uit haar voegen barsten van de bezigheden en verplichtingen. Op een uitnodiging voor een BBQ-etentje onder stapvrienden op zaterdag kon bezwaarlijk nee gezegd worden. Zeker als het van den Hugo komt. De Ronny en de Catsjoe zijn dan gaan schuiven in hun agenda en zo viel een uitstap uiteindendelijk in het water. Om de spreekwoordelijke kerk wat in het midden te houden, kwestie van een gezonde balans te behouden tussen pleziertjes en familiale verplichtingen, diende hij deze keer zichzelf de wekelijkse wandeluitstap te ontzeggen.
Om 8 uur stond ze al op mijn 'stoep'. Smile van oor tot oor 😊. Een goed uurtje bollen vanuit Dordrecht zat er voor haar al op. Ze had al ontbeten dus hoefden we enkel nog een schoofzakske te maken vooraleer de 'hort' op te kunnen gaan. Het werd een gepimpte remake van de uitstap van vorig jaar naar Wintam. Toen stapte Maddy, de schoonmoeder van de Ronny zijn zoon, mee, samen met haar kleinzoontje Thomas → Bazel - Wintam. Toch een mooi toertje ... Bazel, Rupelmonde, Hingene, Wintam, Schelle, Hemiksem en terug naar Bazel. Een mooi gevulde korf.
Met de auto tot aan het kasteel Wissekerke in Bazel en van daar uit stappend door het krekengebied tot in Rupelmonde. Dit is een uitgelezen wandelgebied dat je nooit verveeld en waarop je niet uitgekeken raakt. Deels door het moerasgebied, deels langs het scheldejaagpad gingen we richting Rupelmonde. De Graventoren kwam al in zicht. Deze stond in zijn aan verre ontbinding grenzende staat nog steeds recht. Behorend tot ons cultuurpatrimonium staat hij er maar onderkomen en verweesd bij. Els had nog nooit van Mercator gehoord. In de 16de eeuw en bij toeval geboren in Rupelmonde legde deze Gerardus Mercator Rupelmundanus (gedoopt Gerard de Kremer) de grondvesten van de moderne kartografie. Hij introduceerde voor het eerst het woord 'atlas' en paste eveneens als eerste de hoekgetrouwe kaartprojectie toe. Deze laatste techniek werd naar hem de mercatorprojectie genoemd en op deze inzichten voortbouwend werd ons alomgekend GPS plaatsbepalingssysteem ontwikkeld. Wel diezelfde Mercator heeft in die toren in den bak gezeten op verdenking van ketterij. Hij bracht het er heelhuids af. Zijn maten, lutheranen, hadden minder geluk. Naar keuze de kop af of op de brandstapel. Antonia van Roesmalen had die keuze niet, zij werd levend begraven. De Vaderlandse Geschiedenis wordt in Nederland wellicht anders te boek gesteld dan hier maar wat zou het je deren ? Toch boeiend die weetjes.
Cafeetje 'De Loze Visser' rechtover die Graventoren is een gezellig kroegje-eethuisje dat uitgebaat wordt door een sympathiek Rotterdams koppel. Daar wilde ik met onze Els wel even binnen wippen voor een koffietje. Een bordje op het terras met de vermelding 'Hier koffie en appelgebak' overtuigde haar dat de uitbaters loepzuivere Hollanders waren. Alhoewel het zeker en vast geen regel is valt er toch te vermelden dat Dordrecht en Rotterdam niet altijd in de beste verstandhouding tot elkaar staan. Niet alleen Dordrecht want meerdere Nederlanders die buiten de grootsteden Rotterdam of Amsterdam wonen klagen het hautaine gedrag van sommigen onder deze grootstedelingen aan. Zij ondervinden een eerder minachtende houding naar hen toe. Toen ik verleden jaar in het hoge noorden daar zat kwam dit ook ter sprake. Hier in België vind je her en der ook wel die minachtende houding van sommige stedelingen ten opzichte van buursteden, dorpen of regios. Kijk maar naar Antwerpen en haar parking, de grappen over Limburgers, de vete tussen Dendermonde en Aalst en ach, ongetwijfeld zijn er nog andere voorbeelden. Gelukkig leven deze ideeën bij correcte mensen in de sfeer van de humor. Ik verkneukelde me dan ook een beetje in het vooruitzicht op een aflevering 'ouwehoer geklep' tussen Els uit Dordt en de Rotterdamse uitbaters. Jammer, café De Loze Visser bleek op donderdag haar vrije dag te hebben. Dan stappen we maar verder.
Cafeetje 'De Loze Visser' rechtover die Graventoren is een gezellig kroegje-eethuisje dat uitgebaat wordt door een sympathiek Rotterdams koppel. Daar wilde ik met onze Els wel even binnen wippen voor een koffietje. Een bordje op het terras met de vermelding 'Hier koffie en appelgebak' overtuigde haar dat de uitbaters loepzuivere Hollanders waren. Alhoewel het zeker en vast geen regel is valt er toch te vermelden dat Dordrecht en Rotterdam niet altijd in de beste verstandhouding tot elkaar staan. Niet alleen Dordrecht want meerdere Nederlanders die buiten de grootsteden Rotterdam of Amsterdam wonen klagen het hautaine gedrag van sommigen onder deze grootstedelingen aan. Zij ondervinden een eerder minachtende houding naar hen toe. Toen ik verleden jaar in het hoge noorden daar zat kwam dit ook ter sprake. Hier in België vind je her en der ook wel die minachtende houding van sommige stedelingen ten opzichte van buursteden, dorpen of regios. Kijk maar naar Antwerpen en haar parking, de grappen over Limburgers, de vete tussen Dendermonde en Aalst en ach, ongetwijfeld zijn er nog andere voorbeelden. Gelukkig leven deze ideeën bij correcte mensen in de sfeer van de humor. Ik verkneukelde me dan ook een beetje in het vooruitzicht op een aflevering 'ouwehoer geklep' tussen Els uit Dordt en de Rotterdamse uitbaters. Jammer, café De Loze Visser bleek op donderdag haar vrije dag te hebben. Dan stappen we maar verder.
Aan het veerpontje van Rupelmonde hebben we een kwartiertje moeten wachten op het bootje. Knopje drukken op de wal, een zwaailicht beaamde vervolgens je verzoek. Een flottielje kolganzen hield ons gezelschap daar onderaan de aanlegsteiger. Schone beestjes maar zie daar zie, daar kwam hij al aangevaren. Een heel vriendelijke veerman begroette ons. Ook een wandelliefhebber die als gepensionneerde wat bijkluste in de zomerperiode. Zijn voorkeur ging uit naar meerdaagse wandelingen zoals de Escapardenne en de Eifelsteig. Hij was benieuwd naar ons nog af te leggen parcours. "Oh, jullie moeten naar het veer in Wintam ?", dan bel ik vlug even naar mijn collega. Dan komt hij jullie wel direct ophalen. Bedankt beste man maar dat is helemaal niet nodig. We lopen langs Hingene om en we komen er wel.
En zo geschiedde. Langs mooie wandelwegen laveerden we over Hingene naar Wintam met daarbij het obligate ommetje langs het nette kasteel van Ursel. Iets verderop op een terrasje, tijd voor een beetje quality time. Latte Machiato voor mijn beste vriendin en onze Jan stelde zich best tevreden met een tripel Bornem. Het werden er van elk twee. Er viel immers zoveel bij te praten. Toch moest er een beetje op het uur gelet worden. Ik had 22 paaltjes voorzien, bijna halfweg en er moest nog geschoofd worden. Op weg dan maar naar veerpontje nummer 2, dit van Schelle - Wintam. Ook weeral over lieflijke natuurpaadjes in de natuur en sfeervolle straatjes in vredig ogende Scheldedorpjes.
Aan het zeekanaal Brussel - Schelde werd het een beetje puzzelen bij de keuze waar de sasbrug overgestoken moest worden. Maar dat lukte ons ook.
Het overzetje in Wintam zat afgeladen vol met fietsfanaten en -toeristen. We konden meteen aan boord gaan en oversteken. Ik herinnerde me nog een picknicktafeltje vlakbij aan de overkant. Een uitgelezen plekje. Nu kwam Els haar fietstocht Sevilla - SdC - Sevilla ter sprake. Olala, een hele onderneming was dit. Zeer zwaar maar erg bevredigend. Ook haar fietsmaatje viel mee, godzijdank want daarvoor was ik wel wat bevreesd. Nu spreekt ze al van de Camino del Sur Est te fietsen. Boeiende dame onze Els.
Het schaft zat er op. Nu ging het richting Hemiksem uit voor onze 3de overzet, deze terug naar Bazel. Bij aankomst vaarde hij voor onze neus juist af. Geen zin om al koekeloerend een half uur lang op de volgende afvaart te wachten, besloten we een laatste terrasje te versieren. Café de Veertoren, vlak aan kade bood hiervoor gelegenheid. Eens terug op de linkeroever van de Schelde restten er nog amper 2 kilometertjes te stappen. Die werden er vlug doorgedraaid en rond 5 uur waren we thuis. Prachtige dag, prachtig weer, prachtige wandeling, prachtige stapvriend .... zoiets moet je deftig kunnen afronden. Het duurde dan ook niet lang of er stond iets te smoren in de tuin. Een forelleke en een stukske vlees op de 'braai' zoals ze in Zuid Afrika plegen te zeggen. Een crèmegelaske dat vertaald moest worden naar een ijsje ... en daarmee zat de mooie dag er weeral grotendeels op.
Tot een volgende keer Els, life swings !
Het schaft zat er op. Nu ging het richting Hemiksem uit voor onze 3de overzet, deze terug naar Bazel. Bij aankomst vaarde hij voor onze neus juist af. Geen zin om al koekeloerend een half uur lang op de volgende afvaart te wachten, besloten we een laatste terrasje te versieren. Café de Veertoren, vlak aan kade bood hiervoor gelegenheid. Eens terug op de linkeroever van de Schelde restten er nog amper 2 kilometertjes te stappen. Die werden er vlug doorgedraaid en rond 5 uur waren we thuis. Prachtige dag, prachtig weer, prachtige wandeling, prachtige stapvriend .... zoiets moet je deftig kunnen afronden. Het duurde dan ook niet lang of er stond iets te smoren in de tuin. Een forelleke en een stukske vlees op de 'braai' zoals ze in Zuid Afrika plegen te zeggen. Een crèmegelaske dat vertaald moest worden naar een ijsje ... en daarmee zat de mooie dag er weeral grotendeels op.
Tot een volgende keer Els, life swings !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats een reactie als je wil.