Het was eigenlijk niet meer de bedoeling om deze week nog een wandeling te plannen. In eerste instantie zou ik een bezoekje gepland hebben aan mijn scoutsvrienden die op een camping in Lommel verbleven. Meer bepaald in het Kattenbos van waaruit ze mooie fietstochten wensten te maken. Onder meer de zandwinningsputten te noorden van de spoorweg en het Kattenbos zelf. Mooie streek.
Maar helaas .... : M'n ogen staken opnieuw stokken in de wielen. Deze keer m'n linkeroog. In het weekend had ik dezelfde waarschuwingen ondervonden zoals met het andere oog. Nu was ik er veel vlugger bij. Met te laseren is er erger voorkomen maar ik moest me wat kalm houden. Dit laatste was moeilijk maar een plat tochtje van enkele uurtjes heb ik toch kunnen organiseren.
Hugo is in Denemarken op stap en staat klaar om het Skaggerak over te varen, de Ronny zit al een kleine 200km ten noorden van Oslo, de Marc en Angelo lopen lussen rond de Gr57 in de Ardennen. Die zijn ook vrolijk in de wiggel. Els dan weer rijdt in Italië de Dolomieten plat. Blijf daarbij kalm thuis in de zetel zitten ... nee ik moest er even tussen uit.
Met de auto ben ik tot in Beervelde gereden, het is een deelgemeente van Lochristie. Uit de naam Beervelde klinkt er weinig romantiek maar hoe wansmakelijk die naam ook klinkt, het dorp is een echt juweeltje. Nette huizekes, overal bloemen, propere straten, het moet er gezellig toeven zijn als inwoner.
In het trajectje had ik een bezoek aan het kasteelpark van Beervelde voorzien. Daarvoor moest je een afspraak maken of de toestemming aan de graaf vragen. Helaas, deze laatste was wel hoorbaar maar niet zichtbaar. Hij was ergens op het gigantische parkdomein met een kettingzaag bezig. Wie zei er dat adel niet arbeidt ? Nu, we komen wel eens terug in mei. Dan worden er geleide wandelingen georganiseerd en staan de azalea's in de bloei. Het moet de moeite zijn.
Azaleas zijnde de bloemensoort die hoofdzakelijk hier in de streek geteeld wordt. Goed, ik heb alleszins toch een fotootje kunnen scoren van de graaf zijn bescheiden optrekje. Geen kasteelpark en dus zit er niets anders op dan verder te wandelen.
De spoorwegberm hier in Beervelde blijkt een unieke biotoop te zijn voor enkele zeldzame vlindersoorten. Een bordje van natuurpunt maakt de wandelaar daar attent op. Gewapend met deze kennis kon ik meerdere Bruin Blauwtjes (Aristia Agestis) spotten. Leve de digitale vooruitgang die ons de natuurapps schenkt. Ik heb zo een appke gedownload waarmee je na het trekken van een fotootje van plant, blad of bloem deze kan identificeren. Ook met insecten kan je ermee aan de slag. Erg interessant. We reizen om te leren. Ook al is het maar een wandelingetje.
De immense percelen landbouwgrond die voor de azaleateelt zijn voorzien geven het nadeel dat er bijna geen stille wegen te vinden zijn in de regio. Veel asfalt, bebouwing en betonbaantjes. Eens Beervelde door voerde een lange maar mooie dreef me naar Lochristie. Door die dorpskern, loopt de N70, en heel drukke verkeersader. Zoiets is echt jammer maar helaas, visie kwa ruimtelijke ordening heeft nooit hoge toppen gescheerd in België. Nu is het schromelijk te laat.
Die mooie dreef bood een bankje aan voor het schof te consumeren. Bokes rijkelijk belegd met gerookte zalm was de eyecatcher bij uitstek om de Ronny wat te jennen. Hij zoekt op zijn Olafstocht een zalm te vangen. Hij is er door geobsedeerd als het ware. Ik denk zelfs dat hij er een maand pensioen voor over heeft om zo een vis aan de haak te slaan. Hij heeft er dan ook het visgerief voor bij. Ik heb hem als aanmoediging gestuurd dat ik m'n zalm juist had gevangen en dat die al tussen mn bokes zwom. Foto inbegrepen van de tartine au saumon. Ik denk niet dat hij dat gaat geloven. Hugo stuurde een foto van een schotel zeebanket vanuit Denemarken, ook zelf gevangen maar "with a little help from his friends".
Marc en Angelo hebben ondertussen laten weten dat ze aan het barbecueen zijn met 'Saumon en papilote beure blanc' waarop de vraag werd gesteld welk diner onze maat daar in Noorwegen in de schoot valt. Een vettige hamburger met frieten was het antwoord.
Raar weer was het. Veel cumuluswolken en als de zon er achter schoof was het fris en eens ze tevoorschijn kwam vrij warm. Trui aan en uit met andere woorden.
Keek je naar het uitspansel dan kreeg je een mooi wolkenspektakel te zien. Er zat beweging in Sinte Pieter zijn voorhofke. Het zou me niet verwonderd hebben moest er zo ineens een grote hand verschijnen waarbij zulk een wolk opzij geschoven werd. En iets later zou God Zijne kop met Zijn grijs haar en een langen baard komen loeren. Tussen 2 immense wolkentorens in, Zijnen arm leunend op een wolk als vensterbank. Ik beeld me daarbij ook in dat hij nogal heftig en meewarrig met Zijne kop ligt te schudderen. Het staat Hem precies niet al te best aan hier beneden. Ja Almachtige, er is nog werk aan de winkel in Uw schepping. Vergeef het me, soms speelt de fantasie me zoveel parten dat hij daarbij op hol slaat. Zoals dat nu eigenlijk het geval is. 😀.
Echt spectaculair was deze trip niet. Veel asfalt en bebouwde kom maar het gesloten park zorgde toch voor de grootste teleurstelling. Met deze info over het kasteelpark had ik er gerust een uurtje in kunnen rondslenteren. Jammer maar niet getreurd, er komen nog dagen.
Wie naar een score vraagt : Ik geef 4,5 op 10.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats een reactie als je wil.