Etretat - Normandië GR21 Littoral.

 Tussen de uitstap naar Normandië en het wandelingetje hier aan de Noordzeekust hadden ik en de Ronny ingeschreven voor een wandeling in Boechout. Deze wandeling werd opgezet door het Santiagogezelschap van de provincie Antwerpen. Een 10-tal kilometertjes, zelfs nog niet, zouden ons langs de wijngaarden van Boechout leiden en een stukje van een pelgrimsweg volgen. Een Santiagolid tevens lid van de lokale wijnbouwersgilde zou ons gidsen. Aansluitend zou er in de Stenen Molen een wijnproeverij volgen en een paella geserveerd worden. Start was om 10 uur aan die molen. Alhoewel de kantine geopend werd en we er erg vroeg bij waren stond de gids niet toe dat er naar koffie werd gevraagd. Dat pikte al zowel bij mij als bij de Ronny en bijgevolg kon er verder niet meer op veel sympathie gerekend worden.  Alhoewel deze gids goed op de hoogte was van het verbouwen van wijn en eigengereid zijn best deed om zijn kennis ten gelde te maken bij zijn toehoorders stak het ons tegen. Ik had het kunnen weten,  slaafs de kudde moeten volgen, het beklemmend serieux van het luisterend publiek en de gids ... de glorierende zelfingenomenheid  .... het interesseerde me ineens voor geen fluit meer en er restte me nog enkel mijn hoop te stellen op de paella en de wijnproeverij die na afloop van de rondleiding zou volgen.  De wijn was goed maar eerder karig, hooguit kon je met de 3 proevertjes een romertje vullen, de paella echt lekker, het mag gezegd, maar de 40€ inschrijving vond ik ronduit overdreven om het woord schandalig niet in de mond te nemen. Misschien werkelijke kost 10€ hooguit 15€ en de rest kwam volgens mij ten goede aan de clubkas van de wijngilde of de wijnboer himself. Het druist een beetje in tegen mijn principes dat een pelgrimsgezelschap een privévereniging overmatige winst laat boeken op kosten van haar leden. Daar ga ik in het vervolg voor passen. Een, aansluitend op de wijnproeverij, terraske in Boechout bracht me meer plezier. We leerden er een pelgrim in spé kennen, alsook een lieve dame behorend tot het bestuur. Daar op dat terraske hebben we nog goed gelachen. Het werd verdorie nog laat ! 

Tijdens de laatste  wandelingen die we samen, ik, de Ronny en den Hugo, hielden ontstond het initiatief om er enkele dagen op uit te trekken. Ik had voorgesteld om naar Etretat te trekken. Een prachtig kustdorpje omringd door meerdere van de indrukwekkendse kliffen in Europa. De Ronny zou zijn Camper aanspreken, ik en den Hugo kozen voor de tent. Van maandag tot vrijdag zouden we hiervoor uittrekken. Op het gemakske reden we maandagmorgen vroeg door. De Ronny had zijn camper daags te voren in mijn voorhofke gestationneerd zodat hij de Kennedytunnel op maandagmorgen kon vermijden. Een English Breakfast die morgen moest ons genoeg calorietjes bezorgen om zonder honger tot op de bestemming te geraken. We pikten nog den Hugo op bij hem thuis en waren pleite. Zalig weer en het zou zo nog enkele dagen aanhouden. Tussen Le Froyelle en Le Boisle stopten we aan een routier voor het traditionele taske koffie. Sfeervolle afspanning met aan de buitenkant het voor Frankrijk zo gekende uithangbord 'Bar Tabac'. Onderweg stopten we nog even om wat inkopen te doen in een Auchan en rond 4u waren we op de camping. Het moet zijn dat we geluk hadden want reserveren kon niet op een camping municipal. De dagen die volgden stond er rond 5 uur steevast het bordje COMPLET aan de ingang. Reuzegezellig zo kamperen en wat kokkerellen. Dag 1 - Patatas Bravas en Albondigas. 2- Een Rissoto met groene asperges kip en pulpo 3- Tortelini met groentjes en kip. 4- Mosselen in kaassaus, krieltjes, eendenconfit en ratatouille op de grilplaat.  5- Een menuke in de McDonald van Fresnes Montauban. Uiteraard werden bij 1 tot 4  dit alles overgoten met een lekker glaasje wijn of bier. En zo eindigden ook de dagen in een amicale sfeer bij een stevig glaasje. Plezant, goed gelachen en gezeverd. 

De wandelingen had ik vooraf uitgestippeld en die waren om van te snoepen. Jammer genoeg kon de Ronny niet de volledige toeren meelopen. Catsjoe, de Ronny zijn hond is inmiddels 14 jaar oud en kon de langere tochtjes niet meer aan. Telkens liep hij mee tot in het dorp Etretat, kon 1 klim tot bovenaan de Falaise aan en moest dan op het gemakje terugkeren naar de camping. De Ronny moest halverwege de terugweg stoppen om het beestje wat rust te gunnen bij een taske koffie op een terras. Voor de Catsjoe werd er een crème glaceke besteld. Het beestje was doodop ocharme. Ik en den Hugo pakten dan maar de stevigere wandelingetjes aan. Prachtig uitzichten op de kliffen, sfeeërieke huizen, adembenemende uitzichten op graanvelden en oceaan bovenop de falaises ... werkelijk een natuur om van te snoepen. Uiteraard vergde dat wel het nodige klimwerk maar het loonde de moeite. Ik zou het landschap en zeezicht zo kunnen situeren op de prachtige Camino del Norte. Daar op die route was m'n kijklust ook onverzadigbaar. Zulke schoonheid tref je niet aan op onze Belgische kust. 

Het werd een mooie midweek samen met de maten. Ik zou in superlatieven kunnen blijven schrijven maar ik denk dat een fotoserieke meer tot de verbeelding spreekt. Pure schoonheid die hikes op de kliffen van Normandië.  Ik hoop dit nog eens over te kunnen doen.