Het was een fijn weerzien met Lynn. Samen hebben we Brugge, Gent en Antwerpen bezocht. Het Red Star Museum waar in de vooroorlogse jaren 3 miljoen emmigranten inscheepten voor de Big Apple was voor haar als Amerikaanse een hele verrijking. Het Lam Gods in de Sint Baafs van Gent was ook een must to see voor haar. Onlangs kwam ik te weten dat de zoon van Paula Semer, het tv anker van het eerste uur, met allerlei electronische apparatuur canvasmetingen uitvoerde op het doek aan de Duke University in North Carolina. Vandaar dat de Amerikanen er zo geinteresseerd in zijn. De PP Rubens zijn geschilderde creaties in de OLV kathedraal van onze koekestad vallen evenzeer in de amerikaanse smaak.
Bij aankomst hier in ons nederig dorpke hebben we samen een wandelingeske gedaan en 't was alsof ik samen met haar opnieuw in de bossen van Galicië aan 't stappen was. Toen maakte ik ook de bedenking .... ge moet verdorie goed uit uw St. Jacobsschelp komen om zo een freel madammeke met haar vlugge stapjes te willen volgen. Geweldig weerzien en ze moet zeker nog terugkomen. Ondertussen heeft ze al gemaild : 'A la prochaine'.
Zo, mijne stapmaat moet ik nog even missen, die zwalpt daar nog altijd op dat Grieks eiland rond. Volgende week is hij terug en dan kunnen we tijdens een mooi wandelingetje eens stilletjesaan gaan plannen voor een weekje paalkamperen in de streek rond Chimay. Ik zie er alleszins naar uit.
Vandaag ben ik er dan maar alleen op uit getrokken. Het weerbericht was alleszins veelbelovend en een voorsmaakske van wandelen in de hitte zoals in de Extramadura in Spanje is goed voor de training. De Westhoek, daar zo dicht bij de zee, is altijd wat frisser dus laten we maar eens de streek rond Ieper onder de loep nemen. Een kwestie van wat afwisseling.
't Werd verdorie warm. Op die vestingswallen kwam ik een groep schoolkinderen van rond de 14-15 jaar tegen. Ze hadden blijkbaar gym-les en de juffrouw had geoordeeld, het warme weer indachtig, om haar pupillen een loopuurtje op te solferen. Puffend en zwetend liepen die gastjes hun longen uit hun lijf. Ik kon het niet nalaten de juf aan te spreken en te vragen waarom zij naast hen reed met hare velo. 't Zijn verplichte oefeningen Menere ! Mijn suggestie om beter een pint te gaan drinken op een terraske met die gasten paste klaarblijkelijk niet in haar educatieve objectieven. Ze kon er toch nog mee lachen. 't Was een vriendelijke juf maar gezien die velo vond ik haar toch te kort schieten in haar opvoedkundige taak. Ik geloof nooit dat ze van mijn suggestie wakker heeft gelegen deze nacht.
Verder aan die vestingswandeling heb ik nog een stukske planetenwandeling gebreid. In Zillebeke staat er het Astrolab Iris en in mooi onderhouden wandelpaden rondom het lab werden er heel leerrijke bordjes geplaatst met uitleg over ons planetenstelsel. Ik zou het nooit geweten hebben maar als je zo te poot overal doorstruint kom je veel te weten. Met de auto raas je daar allemaal achteloos voorbij. Iets verderop voorbij Zillebeke kwam je dan weer de verdronken weide tegen. Ook heel mooi om er wat rond te slenteren. Ondertussen werd het al serieus warm en kreeg ik een voorproefje van de klimatologische situatie in de Extramadura. 't Viel nog mee die 35°C, 'k moet bekennen dat ik er goed tegen kan. Genoeg water drinken is de boodschap om kramp in de kuiten te vermijden bij zo'n weer. Hetgeen je drinkt zweet je zo er weer uit.
Het 2de stukje van de wandeling over Voormezele was iets minder fraai. Veel beton en dat voel je wel na zo een 25 kilometertjes stappen. De Menense poort wou ik kost wat kost nog eens bezoeken. 't Is nog juist op tijd gelukt alvorens de hemelsluizen werden opengedraaid. Prachtig bouwwerk waar veel symboliek rond verweven hangt. Ieper is in het verleden niet gespaard gebleven van oorlogsgeweld en tot 4 maal toe is er in en rond Ieper een slag geleverd in WO I met telkens een andere overwinnaar. Stil ligt die poort daar te getuigen van het zinloos geweld en bevestigt ze de lapsus dat de geschiedenis annex heldenroem toebehoort aan legergeneraals en de groten de aarde. Bullshit zou Lynn zeggen. Honderdduizenden jonge levens en evenvele liters bloed zijn daar in onschuld en onwetendheid verkwist voor de betwistbare eer en glorie van enkele druppels blauw bloed. Waanzin ! Tegen zo een uur of 4 begon het aardig te dreigen aan het hemelspant. Dat gaat knallen dacht ik en nog juist op tijd kon ik in de 'Au Miroir' aan de lakenhal van Ieper een plaatske onder het terrasafdak versieren voor de klassieke afsluiter, nen blonde Leffe.
Eens op dat terraske werden de hemelsluizen helemaal opengezet. De markt stond gans blank. De Leffe smaakte me zo niet en 't was lang geleden dat ik nog eens geproefd had van een ..... 'Moèt ek joen an Omertsjen brenge in plekke van eu Leffetsje ? '. Het madamtsje met terrasdienst was het precies gewaar geworden. ' 't Is min assam gelik' was mijn antwoord en ze verstond het begot !
Terug thuis geraken was weeral een heel onderneming. Eerst nog wat vertraging van de trein in Ieper zelf moeten ondergaan in compagnie van een boertige chef statie. Die vertikte het om de vele Britse toeristen wegwijs te maken. Hij werd er zelfs kwaad op en maande hen aan om eerst wat 'Fransch' te leren alvorens ze naar België zouden willen komen. Daarna meer dan 4 uur met den trein onderweg in plaats van 2 uurkes. Nu erg is dat niet maar in Kortrijk stopte de trein. In de luidsprekertjes klonk: 'Deze trein wordt afgeschaft vanwege een ongeval in Deinze'. Lap daar stond ge dan. Hoe het nu verder moest ? Dat kon je misschien uit die luidsprekertjes wringen want het bleef een groot vraagteken. Kortom van Kortrijk dan maar naar Brugge en zo voort naar huis. Meer dan 4 uur voor amper 100km. Ge zijt rapper met ne velo. Maar ik zaag :-) . De trein, het is altijd een beetje reizen hé ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats een reactie als je wil.