Post Corona Blues - Kortbroek Kruibeke

Laatste wandelexploot met mijn stapmaten dateert ondertussen van een vrijdag, in een maand die aan Mars de oorlogsgod werd gewijd. Dat het bovendien een 13de was moet puur aan het toeval overgelaten worden maar het is een dag die in ons aller heugnis gebeiteld zal staan.  Alle kroegen werden het uitbaten verboden. Ik en mijn stapmaat de Ronny, onderweg op een wandelingetje in Limburg,  bemerkten de aan wanhoop grenzende onzekerheid van de stamineebazin van het 'Fonteintje'. We waren in deze gezellige Leopoldsburgse kroeg binnengewipt voor een drankje. Emotioneel maakte ze ons haar doemvonnis bekend. Om middernacht gingen de poorten dicht voor haar etablissement ... : Een vrijdag in Maart, de 13de

Zo, de teugels kunnen nu terug een beetje gelost worden en daardoor kon ik de stapvrienden nog eens optrommelen om een toerke te doen. 

Rekening houdend met de beperkingen  kwa verplaatsingen die dat klotevirus ons oplegt had ik een klein toerke ineengeknutseld aan de Rupelmondse en Kruibeekse kreken. Die Rupelmondse zijn er uiteindelijk afgevallen maar soit. Geen grote aspiraties werden vandaag gekoesterd want het belangrijkste was toch dat de draad terug werd opgenomen zodat ons stapploegske weeral terug volop plannen zou kunnen maken. Plannen in crescendo gaande van daguitstapjes tot enkele dagen in de natuur of , waarom niet ? ... enkele maanden op een LAW of camino van 'Onderweg Zijn'. Het is gelukt : Ik, de Catsjoe, de Ronny en den Hugo tekenden deze morgen voor present. Dat was uiteindelijk de bedoeling na bijna 3 maanden van onthouding.

We hebben samen een kleine 15 paaltjes gestapt  en samen gepicknickt. Dit laatste  weliswaar niet op bankjes want dat mocht tenslotte nog niet van de Crembo.  Maar ne mens is vindingrijk. Aan de Watervallen van Kruibeke kan je een ideale plek vinden om de social distancing te respecteren terwijl je jouw boterhammekes toch kunt binnenspelen in het gezelschap van je dierbaren. Vierkante blokken her en der neergepoot bieden het ideale kader om in groep iets te organiseren rond een megapicknick. 

Maar ik loop vooruit. Afspraak was om 10u30 aan het kasteel Wissekerke in Bazel. Bazel ; ooit uitgeroepen tot mooiste Vlaamse dorp. . De Ronny was daar al en zat daar samen met de Catsjoe op een bankje onder de galg met de raaf. Uitzicht op het kasteel ! Den Hugo was vanuit Temse met de bus tot aan het dorpsplein van Bazel afgezakt en was op ons wachtende aan de kerk op het dorpsplein. Even samen oplijnen en we konden vertrekken. De aanzet voor het toerke begon in een dreef zonder naam die onderdeel uitmaakte van de Tybeertroute. Deze dreef ging richting de Bazelse Polder uit. Tot aan het veer in Kruibeke bleven we onder de wind stappen naast de onlangs aangelegde dijken die de overstromingsgebieden uitmaken van het Sigmaplan. 3 maanden gemis aan mekaar leken voor mij ineens onbestaande, zelfs uitgewist en nooit geweest. Tijd is relatief, dat schreef Albert Einstein en hij bewees het nog ook 😔. 

Daar aan het veer tref je een knap natuurgebiedje aan. Weliswaar ontstaan door menselijk handelen maar het mag er zijn. Dit gebied, genaamd "Het Kortbroek" is het educatieve en recreatieve buitenbeentje van de polder vlakbij het kasteel Altena van Kruibeke. Dit is een adembenemend natuurgebied met tal van wandelmogelijkheden. Asfaltwegen, kasseibaantjes, dijken, vlonderpaden en kronkelsteegjes wisselen mekaar af. Zovele keren dat ik er vroeger al langs was gewandeld zonder er de minste notie van te hebben dat er hier een juweeltje in aanbouw was. Doordat alle paden lussen vormen, ligt er na elke bocht weer een verrassing verscholen. Er zijn verschillende visvijvers die natuurlijk ingericht werden, met eilandjes, wuivende rietkragen en rust- en paaiplaatsen voor vissen. Amfibieënpoelen vol leven, slingerende wandelpaden en een vogelkijkwand maken het pittoreske waterplaatje compleet. Naast zijn recreatieve functie heeft Het Kortbroek ook een belangrijke veiligheidstaak. Een koker onder de Scheldelei verbindt deze kleine polder met de ringgracht. Als daar het waterpeil stijgt, stroomt het te veel aan water de bufferzone binnen. Zo ontstaat een prachtig waterlandschap dat in geval van nood tot 150 miljoen liter water kan bergen. De Barbierbeek, waar ik zo lovend over schreef in m'n vorige posts,  heeft een nieuwe loop gekregen in deze Kruibeekse polder. Het is hier een festijn voor watervogels en andere dieren. Als de sluizen worden opengezet voor het gecontroleerd getijdengebied komt er elke dag een kleine hoeveelheid water twee keer in de polder gelopen en zo worden getijden gecreëerd. Binnen afzienbare tijd ontstaat hier een mini-Saeftinge, met slikken en schorren.  Dat hebben de mannen van natuurbeheer weeral knap geregeld. 
Bovenstaande info over dit Kortbroek heb ik betrokken van de Vlaamse Pijn Liga

Het werd een kort wandelingetje. Ik weet het niet juist maar ik schat een kilometertje of 13-14. Na dit Kortbroek wandelden we nog even in het Bazelse Krekengebied, meer bepaald door het Laarzenpad waar ik in een vorige post al melding van maakte. Mijne maat de Ronny teende vervolgens naar zijn veerboot Bazel - Hemiksem,  ik vergezelde Hugo naar zijn bushalte. Jawel, we sloten vroeg af. Kroegen waren nu wel niet open maar op het dorpspleintje van Bazel stond er een Italiaans crème-glace karreke. Den Hugo trakteerde hier met een lekker 'kremmeke'. Zijn bus zou immers nog even op zich laten wachten. Het belangrijkste van deze wandeling was dat ik achteraf kon constateren dat onze neuzen nog steeds in dezelfde richting staan. Vandaag was de nieuwe take-off nog erg bescheiden .... geen kroegje (lees tripeltje), de eigen bokes, sobere picknick ... maar weldra zullen de culinaire versierselen wel weer de kop opsteken en sleuren we terug met brandertjes, tupperwarepottekes, cakejes en een koppel door Dyonisius gezegende flessen mee. 't Moet maar zo plezant niet zijn.  Hopla, weeral naar een volgende !