Reebokwandeling vanuit Lembeek

 

Met z'n gevieren vandaag ! In het gezelschap van de Marc, de Michel, de Ronny zonder Catsjoe en tot slot mezelf werd de Reebokwandeling ondernomen. Om halftien stapten we uit in Lembeek en dit voorlopig nog zonder de Marc. Die zou maar eerst om 10 uur aankomen. We vertrokken zonder de Marc en zouden op hem wachten op het dorpsplein aan de St. Veroonskerk. Aangekomen op het dorpsplein beweerde de Michel dat wij hier al eens geweest waren. Ik kon het me zo onmiddelijk niet meer herinneren.  Het moet zijn dat er enorme gaten in m'n memorie komen te zitten. Een ouderdomskwaaltje denk ik. Misschien wel het syndroom van Korsakov ten gevolge van de Bourgondische drank- en eetgewoonten. Nauwelijks een jaar geleden, 22 maart '22,  zijn we hier ook al eens van start gegaan. Toen was de bestemming Het Hallerbos. Wel de naam 'Mustang', een dorpscafé liet ergens ver in de verte een belletje rinkelen. Inderdaad de Michel herinnerde zich nog dat den Hugo hier een 75cl Gueuze achterover had geslagen.  Lembeek ... daar staat de brasserie Boon van de Gueuze ! Lembeek - Lambiek men vermoed een relatie tussen de Gueuze Kriek Lambiek en Lembeek, het dorp. Na een kwartiertje kwam de Marc er aangewaaid en vertrokken we voor onze luswandeling. Ondertussen hadden we al een gesprekje gehad met een dorpsbewoonster die vlak naast de Pastorij woonde. Ze prees de patroonheilige van Lembeek, Sint Veronus, de hemel in. Dat was misschien overbodig aangezien hij er al wel gezeten zal hebben. Die St. Veroon ligt aan de basis van de enige soldatenprocessie die België rijk is. De legende die daaraan vooraf ging vertelt het volgende : St. Veroonslegende 

Op het dorpspleintje staat er een beeldje van Maurice Decochez, de Lembeekse dorpsfiguur. Hij was houtsnijder/beeldhouwer en geboren in Lembeek in 1913. Heel zijn leven daar wonende, werkende en overleden in Halle in 1985. “Maurice” was een uitzonderlijke verschijning en een persoon die door alle Lembekenaren en in de omstreken gekend was als levend en aanvullend deel van Lembeek zelf.  Hij kende iedereen bij naam alsook de allerlaatste nieuwtjes van dorp en omstreken wist hij je te vertellen. Ook alle voorbijrijdende auto’s werden door hem nauwkeurig in de gaten gehouden.  Jaar in jaar uit droeg hij een wintervest over zijn werkschort wat zijn silhouetten natuurlijk des te unieker maakte. Alhoewel hij niet groot was drukte zijn geblokt lichaam een monumentale kracht uit. Zijn handen waren door beitel en hamer omgevormd tot twee vaste klemmen, de voeten solide op de grond.  Maurice hebben ze met het standbeeldje verder laten wandelen door het dorp, langs het kasteel, langs de vaart, de Malheide, de Congo … . Het is een sympathiek eerbetoon aan een bemind dorpsfiguur. 

We konden van start gaan. Oostwaarts richting kanaal Brussel - Charleroi om te beginnen waardoor we het kasteelpark passeerden. Het kanaal doorsnijdt het  heuvelende parklandschap dat tussen Lembeek-dorp en het Lembeekbos ligt. Dit parklandschap met aansluitend het Malakoffdomein, werd gekneed door kasteeleigenaar en jeneverstoker Paul Claes. Het kasteel is er niet meer, maar op de andere heuvelkant pronkt de Malakoff-toren. Deze nagebouwde middeleeuwse wachttoren (1854) staat te midden van dit prachtig natuurdomein met als decor een oude Zennemeander, enkele vijvers, moeraszones en bloemrijke graslanden. Het Malakoffdomein werd verkozen tot mooiste plekje van Halle. Aan de zuidkant verlieten we het Malakoffdomein en stoomden door naar het Lembeekbos. We konden genieten van mooie heuvelende wandelpaden in een prachtig landschap. De verschillende groentinten erin versmolten zich tot een harmonieus geheel. Hier en daar een kuitenbijter, dan weer een holle weg overkoepeld met weelderig gebladerte. Zo mooi. Ook aan vlonderpaden ontbrak het niet op deze wandeling. Onze maat de Marc haalde daar zijn rijstvlaaikes boven, kwestie van de wandeling wat te kruiden met een lekker snoepke.  Lekker maar ze konden volgens onze maat nog steeds niet tippen aan deze van z'n vroegere bakker wiens bakkerij ten prooi viel aan de vlammen en helemaal was opgefikt. 

Aan de zuidkant trokken we het Hallerbos binnen. Tijd voor de picknick ! Lange picknicktafels staan daar aan de Vlasmarktdreef opgesteld en daar maakten we dankbaar gebruik van. De oorzaak van m'n tanend geheugen werd nog maar eens in herinnering gebracht en op de proef gesteld. Flesje wijn erbij, een aperitiefje, olijfje, het protocol is stillaan gekend. Na deze gastronomische break gingen we terug op weg. Iets verder maakten we kennis met een StreetArt artiste. Ze deed een wandelingetje met haar hondeke, een beestje zo oud als de straat. Ze was bezig met een Wallpaint te maken op de tunnelmuur onder de R0 - ring van Brussel. 6m hoog en 80m breed. Daar moet wat verf inkruipen dacht ik nog. Haar busje vonden we terug aan de ingang van de tunnel. Het moet fijn zijn dat je je met dergelijke kunstvorm kunt uiten, je kost ermee verdient en daar ook je dagen mee kan vullen. Als je creativiteit je dan nog een immense voldoening schenkt ben je een gelukkig mens. Het waren echt mooie werkjes die daar op die tunnelmuur waren geschilderd. Zo, nu zaten we volop in het Hallerbos. Ik verwijs hier opnieuw naar de link hierboven die je naar m'n blog van 22 maart van verleden jaar brengt. Maar even in 't kort geschetst :  Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten die rond midden april bloeien. Het gevarieerd reliëf zorgt voor heerlijke wandelmogelijkheden en maakt een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard. Zo mooi en wat me steeds meer en meer opvalt is dat er zo weinig mensen deze bossen opzoeken. Het zou in een vakantieperiode hier vol met spelende kinderen moeten lopen. 

Op de terugweg naar Lembeek passeerden we op de grens van de gehuchten Essenbeek en Warande het Warandepark. In dit park werd er een educatief parcours uitgestippeld voor de kinderen waarin de boommarters Bas en Bieke de personages uitbeelden die het verhaal vorm moeten geven. Er waren daar inderdaad een hele groep kinderen aan het spelen. Café 't Kriekske, een volkskroeg,  nabij het Warandepark nodigde uit om een trappistje La Trappe te degusteren. Een Hollandse Trappist dan nog welteverstaan. Nu, smalend mogen we daar zeker niet over doen want de meesterbrouwers die onze Westmalle Trappist, de moeder van alle Tipels, beroemd en naar een topniveau hebben verheven waren Hollandse broeders.  Die smaakten en tijdens de degustatie moesten we de Michel onderrichten in het vak van de Trappistenleer. Het ontstaan van de brouwerij  is dan ook een boeiende geschiedenis. Moest het je interesseren : Brouwerij Westmalle Trappist . Het kasteelpark volgde en daarna kwam de kerktoren van Lembeek terug in zicht. Een afsluiter op het gezellige dorpsplein in de 'Mustang' met nog een La Trappeke volgde. Met nog 2 uurtjes sporen zat de dag er op. Ene om in te kaderen alweer.