De Samber tussen Flawinne en Aiseau-Presles

Als je een wandeltochtje kunt combineren met een bezoekje aan de familie mag je dat niet laten. Dus hopla, richting Wallonië, naar het land van Samber en Maas. De Samber gaan verkennen is nu niet zo'n toeristische topper maar met een verrassingsparkoertje uit te stippelen weet je maar nooit wat je zoal kunt tegenkomen onderweg. Surprise, 't kan dik tegenslagen maar het kan even goed een mooi tripje worden. 
Het eindpunt Aiseau-Presles, het geboortedorpje van Annick in Henegouwen,  was op voorhand gekend. Daar kon ik een gelegenheidsbezoekje brengen aan Parrain Robert en  Marraine Jeanine. Respectievelijk familieleden van Annick hangende aan de Waalse tak in de stamboom van mijne kroost. 
Het beginpunt daarentegen was nog onzeker. Dit werd gekozen 'Façon Vogelenpik' en in Flawinne nabij Namen, daar waar onze para-commandos worden getraind, kwam het pijltje terecht. 
Flawinne - Aiseau Presles een dikke 25km. Door 2 trajectjes te maken, eentje via het jaagpad van de Samber en het andere afwisselend jaagpad en bospaadjes had ik keuze tussen 350 en 470 hoogtemeters. Ideaal. 

---

Flawinne - Aiseau Presles

Rood 350m via jaagpad

Groen 470m via bos

Het werden er 470 en kwa surprise was het de moeite. Met de stiptheidsacties van het spoor in het Waalse landsgedeelte omdat er in Moeskroen 4 treinbegeleiders in het ziekenhuis werden gemept was het een beetje gokken of we op onze bestemming zouden raken, laat nog eventjes staan het terug thuis te raken. Geen probleem, om 11 uur stapten we af in het stationneke van Flawinne, hartje Condroz. 

Het verschil in mentaliteit met onze Waalse landgenoten kwa vriendelijkheid is toch iets wat je onmiddelijk opvalt. In onze contreien gebeurt het zelden dat je een goeiedag toegeknikt krijgt op straat. Mensen lopen je er nog eerder met, vergeef me de uitdrukking, een zure smoel voorbij, er zich vooral zichtbaar op forcerend om alle oogcontact kost wat kost te vermijden. Overal waar je daar in de Walen wandelt hoor je spontaan een 'Bonjour'  wanneer je iemand tegenkomt. Zelfs jonge kinderen voorbijfietsend op hun veloke ontbreekt het niet aan deze elementaire uiting van sociaal gedrag. We mogen er alleszins een voorbeeld aan nemen. Het leven oogt er stukken eenvoudiger. Minder misplaatst statement. Er heerst nog meer gemuttligkeit. Ik hou daar wel van.

Een hondertal meters voorbij het station zijn we al direct de bossen binnengeduikeld. In Malonne zette een stevige klim naar de top van het plateau van de Sambervallei onmiddelijk de toon. Eventjes puffen, wat me erop attent maakte dat ik zeker en vast nog een paar kilootjes zal moeten afvallen vooraleer ik in Sevilla uit de startblokken kan schieten. Een fijne mist omfloerste het plateau, nog een frisse wind ook en maar eerst tegen de middag zou Laura aan zet komen. Prachtige wandeling waarbij het parfum van de aankomende lente al de zuivere boslucht voosde. Zonder meer prachtige bosgebieden doorwandeld, hier en daar nog versierd met velden sneeuwklokjes. Het biedde een panorama aan om van achterover te vallen.

Van het bos naar het water. Maar eerst eventjes de dorst lessen in Floreffe. Als je in de Walen zit moet je natuurlijk de trappistenkaart trekken wil je beweren er geweest te zijn. Een Chimay en een Rochefort liepen naar binnen als godendrank. Zalig intermezzo in de aanloop naar een promenade over het jaagpad van de Samber. Deze lag er heel vredig bij. Af en toe een lichter die naar Namen op stoomde, eenden in het oevergewas, enkele zeldzame fietsers en wandelaars. Een aalscholver die in de zon zijn uitgespreide vleugels droogde en ik zou het nog gelijk vergeten.  Dapper fladderende citroenvlindertjes als voorbode van de Primavera waren eveneens op het appel. Niks te kokerellen op het brandertje deze keer maar een paar lekker belegde bokes en een fleske Waalse Saison konden zeker de concurrentie aan met de eerdere picknicks. Kader dit alles ver weg uit de drukte en de stressmaatschappij. Wat een leven zeg !

Stappen moest er ook nog gedaan worden. Het werden er toch nog een kleine 30 vooraleer we op bestemming waren. Flawinne, Malonne, Floreffe, Franière, Moustier, Ham sur Sambre, Jemeppe sur Sambre, Sambreville, Auvelais, Tamines, Aiseau. Een serieus tripke is het geworden. Prachtige dorpjes met een ziel heb ik weeral doorkruist. Dorpjes met een karakter en met de kenmerkende uitstraling van eenvoud waar vivre et laisser vivre de boventoon voert maar waar vooral de rust er de heer en meester is. 

De laatste 6 kilometers leken niet te vlotten. Althans volgens mijn stapmaat de Ronny. De Catsjoe had er een andere mening over. Die stapte goed mee. Aan de brug over de Samber in Tamines belde ik even naar Marraine Jeanine om onze komst te melden. Het laatste stukje langs de Batte, een riviertje dat in Tamines in de Samber uitmondt was ronduit prachtig. La Batte met zijn watervalletjes, het meer van Aiseau met op de achtergrond het kasteel van de graaf, gekerfde bomen met hun amoureuze onthullingen langs de bospaadjes. Een uniek stilleven. Dit was 50 jaar geleden het kinderspeelterrein uit de jeugd van Annick. Een tafereeltje dat er bij de Ronny een opmerking liet oprispen : Wat is die Annick in godsnaam daar in Vlaanderen gaan zoeken ? Hij zou daar zo willen gaan wonen volgens mij. 

We waren bijna ten huize Parrain Robert. We konden zo binnenstappen. De voordeur stond al open. Niet op slot, niks. Een bakske water voor de Catsjoe, voor ons een fles champagne met een koekske en de cake die Annick voor hare peter had gebakken en die ik moest meebrengen. Warme gezelligheid die Parrain Robert nog extra in de verf zette met een muziekske te trekken op zijn accordeon. Een geweldige dagafsluiter. De Ronny zat er zichtbaar ook van te genieten. Serene eenvoud, een levenskunst.
We geraakten bijna niet meer thuis met de trein ... In Antwerpen waren alle treinen op voor de dag :-) . Voor alles komt er een oplossing uit de bus ... een levensles uit mijn vorige Camino;
Volgende week staat er een bierdegustatie geprogrammeerd tussen het uitstapje. Deze keer eens in een authentie bottelarij in het kleurrijke Haspengouw.