Een zondagswandelingeske in Zele

Rust roest. Al 2 weken aan een stuk geen meter meer gestapt. Of jawel, toch ! Met het Paasweekeinde nog een wandelingetje gedaan met de kinderen tot in het Hof ter Saksen hier in Haasdonk en daar was het dan tot gisteren bij gebleven. Trouwens dat Hof ter Saksen is echt de moeite waard om het eens te bezichtigen. Met enige schaamte moet ik bekennen dat ik er nog nooit de moeite voor had gedaan om er een grondig bezoekje aan af te leggen. Prachtig arboretum vind je daar met zowel exoten als inheemse boom- en plantensoorten waar ik nog nooit van had gehoord. Een theehuis, een natuurtuin, een orangerie, een prachtige vijver, netjes aangelegde wandelpaadjes, bijenkorven, een speelbos .... echt de moeite om er eens binnen te wippen. Nu zal het er zeker nog mooier worden met al dat ontluikende groen en de vele bloemen.  
Verleden week was er het weer niet naar en hadden de stapmaten andere zaken om het hoofd. Maar stilgezeten heb ik alleszins niet. Soms primeren er andere dingen. Mijn tochtje voor volgende maand langs de vulkanenroute in het Franse Massif Central moest op punt gesteld worden. Dat kreeg even de volle aandacht. De route uitstippelen, opzoeken waar je kan overnachten, de hoogtemeters in functie van het aantal kilometer per etappe afwegen, nog wat documentatie opzoeken enzoverder. Dat heeft toch ook een dag of 3 in beslag genomen. Ook uitdokteren waar we den Hugo onderweg kunnen tegenkomen. Die vertrekt op 29 april à pied naar Rome. Volgens de berekeningen zou hij ergens in de geburen van Reims zittten wanneer ik naar de Puy vertrek. Altijd plezierig om wat steun en symphatie te betuigen met zijn lange en zware voettocht. Dan was mijn hofke nog aan een dringende update toe, die vroeg ook om wat aandacht. Tussen de regenvlagen door heeft het die aandacht gekregen.

En gans de vorige week moest er gekookt worden voor de seascoutskes die op zeilkamp waren. Dat was op het Galgenweel op het Sint Anneke te doen. Vooral deze laatste activiteit had een slopend karakter. Voor 30 kinderen voorzien in een ochtend- en middagmaal. Aan het 4-uurtje was er niet veel werk maar een warm avondmaal met verse soep, verse groentjes en een stukske vlees bereiden vraagt al een grotere inspanning. Als toemaatje rond een uur of 9 's avonds nog wat warme chocomelk maken. Dit laatste dan als slaapmutske en voor mij in de plaats een fris pintje ... ik kan je verzekeren dat je pijp uit is wanneer dat jong geweld in zijn slaapzakske kruipt. Het valt niet te onderschatten maar 't geeft je ontzettend veel voldoening. En daar doe je het tenslotte voor. Een bedankje van de ouders voor de goede zorgen moet je tegenwoordig niet meer verwachten. Hun kroost daarentegen zijn op dat vlak stukken attenter ☺☺☺.

Starten met een bescheiden Aktivia wandeling in het Oost Vlaamse Zele leek me een goeie koude start voor een nieuwe wandelboost te krijgen. Zele, een dorp in Oost Vlaanderen was tevens mijn eerste stop op weg naar Compostela enkele jaren geleden. Misschien dat het uitgestippelde traject wel herinneringen zou oproepen. Het voorspelde weer zag er magnifiek uit. Volop lente zou het worden !
Zele ligt tussen de waterlopen Schelde en Durme en de steden Lokeren en Dendermonde.  De gemeente Zele heeft geen deelgemeenten maar bestaat hoofdzakelijk uit kleinere woonkernen, gehuchten en wijken zoals Bookhamer, Dijk, Dries, Elst, Langevelde enzovoort. Verder vind je er ook de  buitenwijken zoals Avermaat, Durmen, Heikant en Huivelde-Hansevelde. Zele was in de vorige eeuwen een textielcentrum voor vlas en voor jute. Indertijd was het een gemeente zoals zovele andere in Oost-Vlaanderen met vele cafés, brouwerijen, een distilleerderij, ongeveer 12 molens, en veel landbouwgrond. Veel is daarvan nu teloor gegaan.



Op het einde van de 19e eeuw behoorde Zele, samen met buurgemeente Hamme, tot de 2 meest verpauperde dorpen van Vlaanderen. Een oorzaak diende gezocht te worden in de wantoestanden bij de plaatselijke nijverheid. Deze werden toegedekt door de burgerlijke en religieuze overheden. In 1901 schreef de socialist August de Winne het bekende boek 'A travers la Flandre' (Door Arm Vlaanderen). In dat boek stelde hij de uitbuiting door de kerk en haar slippendragers aan de kaak. Slippendragers die het zelfverkozen lokale bestuur waarnamen en bestonden uit notabelen en gewetenloze industriëlen. Verschillende aangrijpende foto's uit het boek werden in Zele genomen.

De Zonnewijzer, de vrije lagere basisschool voor buitengewoon onderwijs had haar lokalen ter beschikking gesteld voor het wandelvolk. Een grote opkomst was te verwachten met dat supermooie weer. Ik denk dat er wel 4000 wandelaars zijn gestart.
Van het verpauperde Zele van 100 jaar geleden is nu nog maar weinig te merken. Enkel het nauwe dorpscentrum en de wirwar aan straatjes en steegjes wekt nog het vermoeden dat hier vroeger armtierige huisjes hebben gestaan.
Na het storten van het inschrijfgeld, kwestie van verzekerd te zijn onderweg, nog vlug een braadworstje versierd aan het kraam op de speelplaats en hop weg, de pijlen volgend voor een mooi wandelingetje rond Zele. 
Meestal onverharde paden hadden de inrichters voorzien en dat stapt wel prettig. Aan de natuur kon je merken dat de lente aan haar huiswerk was begonnen. Magnolias in volle bloei, frisse groene blaadjes in de aangeplante jonge boompjes langs de beemden. De knotwilgen mooi gesnoeid zoals de kinderkoppekes aan het begin van de grote vakantie. Bloesempracht alom. In tuinen en dreven. In de weiden deden de koeien al goed hun best aan het flink opgeschoten gras. Het werd een mooi en rustig wandelingetje. Niet te lang zodat we onderweg op de rustpost in het gehucht Avermaat nog even konden genieten van een smakelijke Leffe bij de bokes met spek en eitjes. Onderweg zijn we enkele ruiters tegengekomen. Op die smalle boerewegeltjes doet het maar raar aan als er zo een paard je in draf tegemoet komt. Dat moet die beesten goed gedaan hebben na een winter op stal gestaan te hebben. Goed, de swung zit er terug een beetje in en deze week zoek ik een tochtje te plannen in de Vallei van de Oude Kale. Een trip langs mooie kastelen. Ik ben benieuwd.