Gaatje opvullen met Dinant - Anseremme

De vorige week kon het er eens niet van komen. Een wandeldag overgeslagen ! Allerlei prutsen aan de hand, zowel voor mij als de andere stapmaten. Dan maak ik van de gelegenheid eventjes gebruik om mijn blog aan te vullen met een vergeten wandelingetje in Dinant.
Ik had aan een bevriend koppel voorgesteld om even voor hen naar Dinant te sporen om wat informatie in te winnen aangaande de verkoop van een buitenverblijf. Als je "op rust gesteld bent" dan heb je daar tijd zat voor. En als je daarmee iemand een dienst kan bewijzen is dat mooi meegenomen. 
Geen mooi weer, grijze lucht en een gestage miezerregen waren van de partij. Mijne paraplu zou dienst doen. Er gaat niks boven een grote paraplu als het regent maar het is nogal een gedoe om zoiets op langere tochten mee te zeulen. Je hebt al je 2 handen nodig om je wandelstokken vast te houden. Je kunt toch moeilijk die paraplusteel in je keelgat planten wanneer het regent ? Dat is geen zicht !

Afgestapt in de statie van Dinant en zo de rechteroever van de Maas gevolgd tot in Anseremme was al goed voor een kleine 7 km. Een stroom of rivier volgen geeft altijd waar voor je geld. De met bomen begroeide eilandjes in het midden van de stroom, de steile rotswanden naast de oevers, de pittoreske kerkjes in de verte, een sluis, een brug, een volbeladen sleper die opstoomt, cormoranen, meeuwen en andere watervogels ... je verveelt je alleszins niet.
Op het einde nog een gestage klim van een kilometertje tot hoog boven de Maas waar je dan weer van magnifieke uitzichten kunt genieten. 
Het was maar een flitsbezoekje daar in Anseremme. De terugweg van daaruit heb ik voor de linkeroever gekozen. Een prachtig wandelpad met picknicktafeltjes en bankjes in overvloed.  Dat wandelpad lag er maar verlaten bij. In de zomermaanden zal het zich beslist wel de allures van  "une Belle Promenade" aanmeten.
Ach het was maar een kort wandelingetje. De treinreis duurde iets langer. Over en weer een goeie 7 uur. 

Met een goei boek te lezen vliegt de tijd vooruit tijdens zo een treinreis. Het boek van Phara de Aguirre en Stefaan Vermeulen : 'Ik dus naar Compostela' had ik aan De Ronny uitgeleend om zo al eens een beetje te proeven van de pelgrimssfeer. Ik besloot om het nog eens te herlezen op de trein. Het boek handelt over het project van Oikoten. Dat project behelst(e) de begeleiding van jonge mensen met een jeugdinstellingsverleden op een pelgrimstocht naar Compostela. Een verleden waarvoor wij liefst onze kop omdraaien maar dit verhelderende boek dwingt je om je kijk daarop drastisch te nuanceren. Een boek waarin zowel de begeleiders, jeugdrechters en opvoeders van de instellingen aan het woord komen. Maar de hoofdactoren in het boek zijn toch die jonge mensen die bijna stuk voor stuk uit een ontwricht gezin komen en hun verhaal doen. Als je al van een gezin kunt spreken. Veel jeugdrechters oordeelden dat zo een tocht van enkele maanden meer baat heeft bijgebracht bij die jongeren dan het jarenlange verblijf in een jeugdinstelling dat voorafging. Getuige hiervan de lage recidive die vastgesteld werd na het volbrengen van zo'n tocht. Vele jongeren ontdekten op die voettocht dat ze tot iets in staat waren en hoorden voor de eerste keer in hun leven positieve aanmoedigingen in plaats van jarenlange betutteling met regels en sancties. 
Boeiend, zo vond de Ronny ook. Hij voelde zich ook aangetrokken om iets dergelijks te ondernemen als begeleider. Hij zou dat volgens mij aankunnen en zelfs met heel veel bezieling. 

Zo, dat boek heb ik dus maar eens herlezen op de trein. Ik was zo weer thuis. Ik heb dan toch wat fotootjes van mijn uitstapje kunnen nemen. Dinant de geboortestad van Adolphe Sax, den uitvinder van de saxofoon. Ik durf wedden voor een fles champagne dat er geen 100 Amerikanen dat weten.

Voor deze week plan ik nog een uitstapje naar Waterloo. Ooit het decor voor een ander gewelddadig hoofdstukje uit onze Vaderlandse Geschiedenis. Het vorige bezoekje aan de loopgraven in de Westhoek leverde daarvoor de inspiratie. Ik ben nu nog aan het overwegen of we de 226 trappen naar dat leeuwebeest daarboven in het begin of aan het einde van ons tochtje plannen. Afspraak nu donderdag zie !

Created with flickr slideshow.