woensdag 22 mei 2019

* De bokkenrijdersstreek in Nederlands Limburg

Op de Zilverroute anno 2015 heb ik het onwaarschijnlijke voorrecht gehad om Ria te mogen ontmoeten op deze tocht. Ria woont met haar man Dick en gezin in Drenthe bovenaan Nederland. Fijne mensen en dan is het fijn dat zo een caminovriendschap een vervolg kent. Als er dan mogelijkheid bestaat om elkaar te ontmoeten dan doe je dit. 

Met 2 jeugdvriendinnen trok Ria voor enkele dagen naar Nederlands Zuid Limburg om wat staptochtjes te sprokkelen. Zuid Limburg, de bakermat van onze Limburgse Willem Tell's : De bokkerijders. Een bewogen tijdvak in onze gezamenlijke geschiedenis waarin onrecht en klassejustitie troef waren. Voetenbranders bedreigden de rijke hereboeren en persten geld af, ondergrondse roversholen waar trouw gezworen werd op een kaars in een afgehakte hand. Overvallen, brandbrieven, opknopingen, nachtelijke inbraken met geweld, drossaards en noem maar op, een hele waslijst kwaliteitscriminaliteit tot voordeel van een verpauperde bevolking. Hoe wreed  de gewelddadigheden daar in dat deeltje Limburg het schouwtoneel bepaalden, hoe lieflijk mooi en prachtig de natuur dit nu vergoelijkt. Daar ligt volgens Tinneke, Ria's vriendin, de place to be om te wandelen. Tinneke heeft in de loop der jaren haar geboortegrond in Drenthe geruild voor het eiland Terschelling. Daar op die atol šŸ˜Š moet het zalig verpozen zijn. Met de wagen moet je er niet naartoe want dat is peperduur. Ik had begrepen 16€ per halve meter wagenlengte. Daarentegen is er volop gelegenheid tot het huren van fietsen en er rijden autobussen. Campings Ć  gogo dus wat heb je daar nog te zoeken met een auto ? Ik ga alvast eens kijken of een bezoekje aan Terschelling te combineren valt met het Floris V pad. Ik vrees het een beetje. Ria sprak van een 11km lang tochtje in Eijsden NL. Op Routeyou, de wandelsite, ben ik een tochtje daar gaan opzoeken. Dit om het afspreken met elkaar te fasciliteren. Wat een woord zeg ! In Rijckholt, op het gevonden pad gelegen ligt er een ruime parking aan het eetcafĆ© 'De Riekert' …. Dat is een ideale startplaats. 's Morgens om halfnegen Stafke naar school gebracht en hop naar het Oosten, om in het spoor van Nolle van Geleen, de beruchtste bokkerijder, wat stappen neer te zetten. 

Zin in wat lectuur over de fratsen van deze grellige mannen ?
De woeste avonturen van de bokkerijders (+-180blz PDF)



Op weg naar Rijckholt ben ik even bij m'n nichtje Marleen, zij woont in Zutendaal, binnengesprongen om haar op te pikken. Ze zou meestappen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Een ritje naar verwachting, hier en daar wat files en veel op een burn out afstevenende gehaaste laagvliegers op de baan. Een burn out of een krantekop in de verkeersongevallenrubriek najagend. Opnieuw zo 'n woord om U tegen te zeggen maar bij deze laat ik de keuze aan hun lot over. Ik en ons Marleen zaten reeds een koffie te slurpen in de Riekert en dit zonder het ceremoniĆ«le appelgebak dat daar volgens de Nederlandse gastronomische normen 'bon ton' is. Kijk, daar zijn ze ! Gewapend met wandelstok en ransel voor de picknick. Het kostte hen ook wel wat moeite om vlotjes tot hier te geraken. Oh, wat een weerzien ! Dat was weeral een hele poos geleden. Eerst herkende ik Ria even niet meer. Een ander kapsel en een nieuw brilletje. Even wennen dus. 
Net zoals in de Voerstreek dat trouwens maar een boogscheut verder ligt is Zuid Limburg Ć©Ć©n groot wandelgebied. Verschillende wandeltochten staan er vermeld in de toeristische foldertjes. Ik had m'n tochtje op Gps, de dames hadden bij hun keuze een optie genomen op een bewegwijzerd paadje, ter plaatse te bepalen. Die waren netjes gemarkeerd met gekleurde paaltjes van ongeveer een metertje hoog. Daags voordien hadden ze hun tochtje gericht op groene paaltjes. Hoog opgeschoten beemdgrassen en onkruid bemoeilijkten de zichtbaarheid van deze paaltjes. Ach, ik denk dat je zelfs geen plannetje van doen hebt. De paadjes volgen elkaar op en zijn allen om ter mooist. Prachtig, je waant je bij wijlen in Toscane. Zacht glooiende weilanden, donkergroene loofbossen, hier en daar een fikse helling, de contouren van Maastricht en de Pieterberg als panorama en ga zo maar verder. Dat er ondergronds een gans stelsel huist van gangen in de mergelgrotten spreekt tot de verbeelding. Een ideale schuilplaats voor onze bokkenrijders van weleer. Hier en daar zie je dit zachte gesteente uit een hellingwand steken. Gesteente, eigenlijk is het onder zeer hoge druk samengeperst schelpengruis dat in de oertijd op de oceaanbodem werd gevormd. 
Ik zat in een tof gezelschap. Stuk voor stuk sympathieke ladies. In lijn met de wandelingen met de stapmaten bood ook in dit gezelschap een zitbankje de ideale picknickspot. Bokes eten in een mooi decor en tegelijkertijd maar honderduit palaveren over ditjes en datjes. Plezant. Een steeds wederkerend en toch wel interessant thema dat opborrelt in het gezelschap van onze Noorderburen is de enorme taalrijkdom die we over de grenzen heen hebben maar toch niet delen. Amaai, begot, goesting, flappentapper voor geldautomaat, jutten voor flikken, bij ons geen kat op straat, ginds is er dan geen hond te bespeuren en dan tot de allergrootste hilariteit het werkwoordje beginnend met een 'p' waarin er een hemelsbreed verschil in betekenis schuilt. Wel, het was een superweerzien. Het plezierde me geweldig. Een kort wandelingetje weliswaar maar toch eentje dat ik niet wilde missen. De laatste 2 km werden wel enigszins ontsierd door verharde weg vanwege de bebouwing maar goed, dat kon op voorhand niet ingeschat worden. Deze wandeling zal zeker niet de laatste zijn. Na afloop van de wandeling werd er door de 3 dames aan mij en ons Marleen nog een drankje aangeboden in de Riekert. Een geslaagd weerzien waar ik weeral even op kan teren. Ook de kennismaking met Tinneke en Hennie, ik hoop dat dit haar juiste naam is, was een waarlijk genoegen. Misschien ? Zeg nooit 'nooit'. 
De stapmaten, Ronny en de Catsjoe, Hugo en de Marc  gaan vandaag naar de RijksweldadigheidskolonieĆ«n in Merksplas en Wortel. Ooit ook gesticht door oud-koloniale militairen uit de 17 provinciĆ«n in het toen nog onbestaande BelgiĆ«  Ook dit is een erg interessante uitstap die ik een hele tijd terug heb gelopen.
De Rijksweldadigheidskolonieƫn.

Ik kon niet mee, jammer want op woensdag heb ik familiale verplichtingen en dus moest ik verstek geven. Uit de oplijnende correspondentie in het Whatsapp stapgroepje voorafgaand aan deze uitstap kan ik opmaken dat de picknick weer met een bourgondisch tintje zal getooid worden. Spek, eieren van de Marc zijn kiekens, Franse baguette, aperitiefhap … alles natuurlijk oversausd met de nodige pichetjes … Goe bezig jongens. Wat een decadent stel zijn jullie ? šŸ˜šŸ˜šŸ˜

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Plaats een reactie als je wil.