We zeggen en schrijven 16 mei 2024. Daags tevoren, 15 mei, ben ik even gaan kennismaken met onze nieuwe stapmaat Izzy, een Irish Terrierke. Het beestje stelt het goed en is ten huize Ronny en Lieve met zijn gat in de boter gevallen. Dat beestje gaat een gouden toekomst tegemoet. De kroezen wijn stroomden rijkelijk daar bij de Ronnie aangezien ik me met het openbaar vervoer verplaatste. Een probleem stelde zich wel 's avonds toen er nauwelijks of geen aansluitingen meer waren vanuit Hemiksem om thuis te geraken. Ik koos voor de trein naar Puurs. Daar in Puurs aangekomen bolde de trein naar St. Niklaas juist door ! Een uurke wachten werd het bijgevolg. In St. Niklaas waren er op het late uur dan ook geen bussen meer wat resulteerde in een wandelingetje van 8km te voet naar huis. Om 01u15 was ik thuis. Meer dan 4 uur onderweg zeg !. Voor amper 12km afstand in vogelvlucht. Ik had beter ineens voor een terugtocht te voet geopteerd ! Maar goed, om 6u30 moest ik er terug uit om de schoofzak te maken. Donderdag stapdag zie je ? Dat pikte wel even want al die wijn was nog niet uit m'n kop verdampt. Afspraak was er om 8u15 met den Hugo om samen een wandelingetje te placeren in de Vlaamse Ardennen. Ik pikte onze maat op in Temse, kommeke koffie en 't koekske stond daar naar gewoonte klaar, en vervolgens reden we naar het station van St. Niklaas. Om 9u namen we daar de trein naar Ronse van waaruit er een lus gepland stond over de Kluisberg, de Kwaremont en de Hotondberg heen. 23km op en af dwars door ons Vlaams 'bergmassief' 😊. Toch is het een kleine 2 uur sporen naar Ronse maar er was met den Hugo genoeg gesprekstof voorradig om de kennis omtrent mekaars wel en wee up te daten . Naar het weer was het een beetje gissen. Een blik op het uitspansel echter verschafte ons geen garantie op een droge dag. En naar de staat van de velden te oordelen was het aangewezen om voor lieslaarzen te kiezen in plaats van turnsloefkes.
We stapten in westelijke richting Ronse uit en al na een uurtje viel er wat gedruppel. Het was een voorsmaakje van wat er nog te verwachten viel. In de aanloop naar de Knokteberg passeerden we het Parc Naturel du Pays des Collines. Mooie uitzichten dat wel ware het niet dat de sombere grijze lucht een lelijke domper zette op het landschapsschoon. Ondertussen hadden we al wijselijk besloten om het parapluke boven te halen. Het gedruppel had immers plaats gemaakt voor een pittig regenbuitje. En het zou nog veranderen ! Den Hugo begon al melding te maken van natte voeten en tegen dat we bovenaan de Knokteberg aan het Kluisbos stonden moesten we gaan schuilen in een openstaande garage. Water viel er met bakken uit de lucht, de buienappjes op onze gsm sloegen tilt. Daar in onze schuilplaats konden we evengoed onze schoofzak aanspreken. Zo gezegd zo gedaan. Deze keer bleef het sober, dat mag ook wel eens. Het bleef maar oude wijven regenen en we vonden het wijselijk om het toereke wat in te korten. Via het Feelbos en Kalkovenbos binnendoor zouden we terug aansluiting vnden op de lus ter hoogte van het Fonteinbos. En het bleef maar regenen ! Aan het Hotondbos zaten we op 150m hoogte en nu ging het gestaag bergaf. Het water stroomde in geultjes het wandelpad af ! Wat een sjieke lente is het toch nietwaar ?
Al vlug zaten we terug binnen de stadsmuren van Ronse. Met mooi weer moet Ronse een gezellig stadje zijn. Ondertussen was de regen gestopt en den Hugo stelde voor om een ommetje te maken langs de St. Hermesbasiliek en de St. Hermescrypte daterend uit de XIde eeuw. Die stonden daar op de Kleine Markt. Interesse ? Hier is de link ernaartoe : St. Hermesbasiliek en Crypte. Niet zozeer uit religieuze overwegingen zijn voorstel maar eerder uit een dorstig gevoel en een fijne neus voor hippe kroegen. De crypte bleek gesloten maar het Grand Memlinc Café was open. We bevonden ons in een sjieke kroeg met een merkwaardig interieur dat een uitgebreide collectie aan fototoestellen herbergt. Echt de moeite om daar een Ename achterover te kieperen. Merkwaardig genoeg was het zonnetje beginnen te schijnen en daar maakten de mensen dankbaar gebruik van om een terrasje mee te pikken daar op die Kleine Markt. Helaas, het zat er op. De wandeling werd afgeklopt op 13 paaltjes. Nog een paar honderd meter tot aan de statie... de trein naar Gent stond al klaar. En nu maar hopen dat er ons nog enkele dagen mooier weer wordt gegund. Het is wel geweest. Meer dan wel !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats een reactie als je wil.