Van Asse naar Jette

 

Het wordt zo stilletjesaan een uitdaging om hier in de heimat nog onbetreden paden te vinden. Er zijn er natuurlijk nog vele maar de bereikbaarheid met het openbaar vervoer blijft een bepalende factor in mijn zoektocht. En met een beetje moeite lukt het zelfs om in de nabijheid van een grootstad een groen alternatief te vinden dat leidt tot een mooie wandeling. Van Asse naar Jette bvb. Met de Marc werd dat trajectje onlangs verkend. Prachtig zeg ! Rendez-vous in Berchem statie en rond 10u moet het geweest zijn dat we in Asse van het perron wandelden. Het weer zou wel meezitten maar de lucht zag er nog overwegend grijs uit.  Het was zelfs een beetje mistig. Het bovenste puntje van de windmolenwiek was niet meer te zien. De omgevingstemperatuur was onderwerp voor wat twijfel. Te koud was het om een laagje trui uit te trekken, dan te warm weeral om er mee blijven rond te lopen. Dan nu op stap !

Vanuit Asse wandelden we over Kobbegem tot in Relegem door de weidse velden. De Marc maakte me attent op het storende lawaai van het gezwier van de molenwieken. Ja inderdaad als ik daar vlakbij in de geburen zou wonen, dan verhuisde ik. Tussen Relegem en Neerzellik ligt er een moerasgebied waar een vlonderpad je naar een mooie picknickplaats brengt. Het ideale moment om de bokes boven te halen en te schoven terwijl de weidse omgeving in ogenschouw kon genomen worden. Een breed infobord daar aan die picknick bracht de omgeving in beeld. Erg wijzer werden we er niet mee. Ik maakte er enkel een horizon op uit met een skyline van bomen en velden. Eens dat de periferie van Ganshoren werd bereikt werd de wandeling stukken interessanter. We arriveerden aan de rand van het Laarbeekbos. Maar hiervoor dienden we eerst nog de RO - de ring rond Brussel - te kruisen. Volgens plan diende deze ring nog een heel eind gevolgd te worden tot een tunnel de oversteek mogelijk maakte. Het verkeerslawaai daar was er iets te veel aan en gelukkig dook er eerder een doorsteektunnel op waarvan er dankbaar gebruik werd gemaakt en voilà, we zaten in het Laarbeekbos. Dit bos is gelegen tussen Dielegem en Relegem en het vormt een eiland vol uitzonderlijke biodiversiteit. Het verleden van het Laarbeekbos is rechtstreeks verbonden met de geschiedenis van de abdij van Dielegem die in de 11de eeuw werd gesticht. Net zoals het Zoniënwoud biedt de site plaats aan een belangrijk beukenbos. Een bosvijver, waar één van de drie beken van het bos ontspringt, strekt zich uit over een lengte van een dertigtal meter.

Aansluitend kwam het Poelbos in zicht. Samen met het Laarbeekbos maakt het deel uit van een uitgestrekt geheel van groenzones in het noordwesten van Brussel. De fauna en flora van het Poelbos zijn uitzonderlijk te noemen. Het Poelbos werd aangelegd door de monniken van de abdij van Dielegem op de plek waar vroeger een kalksteengroeve stond. 

De ondertussen opgewarmde temperatuur inspireerde ons om op zoek te gaan naar een leuk terrasje van de één of andere dranktempel. Lang moesten we niet zoeken, want onze inspanning bij deze zoektocht werd vrijwel meteen beloond met de vondst van het 'Chalet du Laerbeek'. Deze rustiek ogende chaletvilla, in Neo-Normandische stijl, ligt verscholen in het groen achter het UZ van de Vrije Universiteit Brussel in Jette aan de andere ingang van het Laarbeekbos. Het oogde er nogal erg koloniaal uit temeer omdat het onderdeel uitmaakte van het Koning Boudewijnpark. Een prachtig park dat de grandeur van ons "ontwikkelingswerk" van weleer in Donker Afrika haarfijn weerspiegelde.  De bediening was uitsluitend in de taal van Molière. Een ober, van Congolese komaf, in livrei wees ons een tafeltje aan, nee we mochten niet op het terras plaatsnemen. 2 Omerrekes zouden er geconsumeerd worden en dit tegen een belachelijk hoge kost. Maarik kreeg echter teveel wisselgeld terug en het was de Marc die me aanmaande hen niet op de vergissing opmerkzaam te maken. 3€ werd me terugbetaald met 3 stukken van 2€. Ze verdienen al genoeg, hij had gelijk .... . De prijslijst lag een beetje in lijn met het uitbuitingswerk  dat onze kolonialen daar in Afrika hebben gepleegd. Dat was naderhand mijn bedenking. Op het terras zat er nog een eenzame oudere dame aan profijtelijk aan haar theeke te nippen. De smartphone werd daarbij gedurig in het oog gehouden.  Eénzaam ? Allthans, dat was mijn eerste indruk. 

Na de consumatie van onze Omerrekes krasten we op en bij het verlaten van dit koloniaal etablissement kwam er een afgeborsteld heerschap onze richting uitgelopen. Dik vèr de 70 levensjaren voorbij, was onze inschatting. Strak in het pak, piekfijn gecoiffeerd en achtervolgd door een wolk bodylotion zoals hij daar voorbij paradeerde maakten dat onze ogen hem ietwat verbaasd nakeken. In zijn hand, verstopt achter zijn rug, hield hij verdorie een boeket rozen verborgen. Cupido moet hier met zijn pijlen bezig zijn geweest, het flitste door mijn kop ! En jawel, die eerbiedwaardige Cassanova kwam voor die éénzaam uitziende vrouw op het terras van het Chalêt du Laerbeek ! Ergens zorgde dit voor een amusante noot in onze wandeling maar het gaf eveneens stof tot nadenken bij het feit dat je nooit te oud bent om nog verliefd te kunnen worden. Afijn, het ga hen goed en dat ze nog lang met elkaar gelukkig mogen zijn. 

Het  Koning Boudewijnpark strekt zich uit over de gemeenten Ganshoren en Jette. Een gedeelte ervan ligt achter het station van Jette. Hier kan je wandelen door een klassiek landschapspark. Maar je vindt er ook een vijver, weilanden, een boomgaard en een kinderboerderij. Ondertussen naderde het spitsuur zodat er dan ook wat meer volk rondliep in het park. Zie daar eens zie ... Bar Fabiola ! Houten tafels en banken, een bar, parasols, grafitti walls en dit alles geverfd in de meest uitzinnige kleurtinten. Daar kan een weldenkende mens niet aan voorbijlopen want het aanzicht alleen al brengt je in een vakantiestemming. Een zomerbar godbetert in het Boudewijnpark en open van mei tot september ! Alles er op en er aan. Kleine restauratie, breed gamma aan allerlei biertjes, cocktails en noem maar op. De bierkaart zag er nogal vreemd uit zodat de keuze moeilijk kon gemaakt worden. De lieve bartend(st)er echter bood ons aan om eerst te proeven alvorens te bestellen. Sjiek, dat valt te appreciëren. Het werd een Swaf 8°, gebrouwen in Opzullik / Silly in 't Frans. Silly ligt in de Walen - Henegouwen. Dit ambachtelijk gebrouwen trippeltje smaakte voortreffelijk. Rijkelijk getapt in een oversized bierglas spoelde dat lekker binnen. 

Nog een klein stukje viel er te lopen. Dat werd afgehaspeld in het Jeugdpark van Jette. Dit park is afgestemd op jongeren. Je vindt er sportfaciliteiten terug zoals het mini-golfterrein, de tennis-, basketbal- en voetbalterreinen en banen voor de skateboarders en in-lineskaters. Er zijn speelpleinen ingericht voor kinderen van verschillende leeftijdsgroepen.  Dit alles rond het hoofdelement, een speelplein voor kinderen met een verminderde mobiliteit. Wat een prachtig initiatief is dat ? Deze wandeling overtuigde me dat je in een verstedelijkt gebied, uiteraard met wat moeite, toch een groene wandeling kunt ineensteken. Ook de Marc was wreed content van het gelopen trajectje. De laatste 100 meter hielden we er nog een klein spurtje in wat ons een kwa tussenstoppen en wachttijden een naadloze thuisreis zou opleveren. Binnen 1 minuutje is de trein er wist de Marc te vertellen. En hij heeft 2 minuten vertraging vulde hij aan. Niet van mijn gewoonte om me nog ooit te haasten liet ik me toch tot een spurtje verleiden. Bijkomend een uur moeten wachten op een volgende trein ... was even geen optie. Het was mooi geweest !