Życzymy miłej podróży Hugo !

Een goeie tocht Hugo !

Hopla, de trossen los, alle zeilen bol en voor de wind ! Den Hugo is repen snijden en op weg naar zijn Zwarte Maagd in het Polenland. Hij zag er al zo lang naar uit en vandaag was het dan eindelijk zo ver.  

De laatste dagen heb ik angstvallig de weervoorspellingen in 't oog gehouden. Een geruststelling zat er helaas niet in. Regen, regen en nog eens regen werd er voorspeld op de Dag van de Arbeid. Mijne stapmaat zijn tocht zou starten in het sop. Dat is geen prettig vooruitzichtje als je aan zo een lange tocht begint. 
Ik wil een eindje meelopen op zijn eerste étappe. Die loopt hij via een omweg langs Kruibeke over de Scheldedijken om daarna een stukje terug te keren tot in Bazel. Aan het Kallebeekveer vaart hij dan over naar Hemiksem. Daar wordt hij 's avonds ten huize opgewacht in de Albergue Municipale. Hospitalera Lieve, de echtgenote van de Ronny biedt hem er logies aan. 

1 - De hongerigen spijzen.
2 - De dorstigen laven. 
4 - De vreemdelingen herbergen.

Met deze 3 van de 7 Werken van Barmhartigheid ter harte te nemen verdient ze eveneens een volle aflaat. Net zoals de Ronny die daarvoor naar Santiago moet stappen. Knap van jou Lieve !!! Très sympa ! Het Rijk der Hemelen ligt hierbij voor jou in 't verschiet. Laten we allen voor haar hiervoor het 'Zingt Jubilate' ter hand nemen en zingen ! Bij voorkeur uit volle borst als 't kan. 

Om 10 uur zou onzen bedevaarder uit zijn startblokken schieten en om het startschot niet te missen moest ik er vroeg uit. Het is al vlug een dikke 2 uur pikkelen van hieruit naar Temse.  Om een nog onbekende reden stond mijn wekker een uurtje voor en het was halfzeven wanneer die begon te lawijten terwijl het maar halfzes was. Ik kreeg het maar eerst door toen ik in Temse aankwam. Ik was er een uur te vroeg. Eventjes uitblazen, een uurke, op een bankje aan de Schelde. 

Voor zijn deur had er al een ganse meute post gevat. Sympathysanten uit het vrijwillige brandweerkorps, vrienden en familie kregen er al een drankje en een koffiekoekske aangeboden. Ook een delegatie van het centrum voor blindengeleidehonden uit Tongeren was aanwezig, inclusief een complete roedel gediplomeerde viervoeters. Hugo gaf nog een korte speech en de voorzitter van het centrum verduidelijkte nog even de doelstellingen van zijn organisatie. Peter en Miranda, een visueel beperkt koppeltje samen met hun hond Polly waren duidelijk in hun nopjes met den Hugo zijn initiatief. 't Is lovenswaardig. Dat alleszins. 
Iets na 10 trok den Hugo zich in gang gevolgd door een ganse rits fans die tot in Kruibeke zouden meevolgen. Hugo zocht een vrijwilliger uit om zijn rugzak tot in Kruibeke te dragen. Een pompier, nen boom van ne vent, bood gewilllig zijn diensten aan. Ongepland en dus niet voorzien in den Hugo zijn reisschema zwenkte de karavaan halverwege het traject het café Scaldiana aan de scheldeboord binnen. Het ganse gezelschap, ik incluis, werd er getrakteerd door de vriendenkring van de brandweer. Een toffe geste van die spuitgasten. Maar hier hield het nog niet mee op. In de brandweerkazerne van Kruibeke aangekomen werd er door die gasten nog een gans broodjesbuffet aangeboden. Van een uitzwaai gesproken zeg ! 
Hier in Kruibeke zou ik afscheid genomen hebben van mijne stapmaat. Een telefoontje van Lieve echter deed me mijn stapplan wijzigen. Zo ik wilde kon ik nog mee met den Hugo stappen tot aan haar albergue. Eerst nog even getwijfeld maar ik ben er dan toch maar op ingegaan. Fantastisch ontvangst door Lieve ! Aperitiefje, gezellige babbel op de Ronny zijn terras, lekker dineetje en wijntje annex nagerechtje. De Ronny moet het vandaag stellen met een oudbakken baguette, een verlebberd sauciske of een blikske vettige sardienekes en verder moet enige culinaire improvisatie de resterende honger stillen, rofl (rolling on floor laughing)☺☺☺. Een troost hierbij voor hem is dat het geheel gesausd wordt door de nonnekes Clarissen die voor hem zullen zingen. Nee Jan, foei ! Dat is helemaal niet mooi van jou die voetnoot. Maar zulk een ontvangst is ongekende luxe op een pelgrimstocht. Den Hugo is met zijn pelgrimsgat in de boter gevallen. Een gedenkwaardige start. 10 op 10 voor de gastvrouw. 
Tijd om huiswaarts te keren nu, Een goeie 32 km stonden er op mijn tellerke. En, de weergoden waren goedgemutst geweest. Met de aangekondigde regen hadden hun woordvoerders het schromelijk mis. Al goed !

't Valt moeilijk te verteren wanneer ge geen concrete plannen hebt om er nog eens tussenuit te muizen en ge ziet uw maten de horizon opzoeken. Gezonde jaloezie ? Kriebels ? Dwangmatige stoornis of zijn het ontwenningsverschijnselen ? 't Valt verdorie moeilijk uit te leggen. Anders dan bij een doorsnee vakantie of reis waar het foto-album de herinneringen levend moet houden laat zo een trip toch een diepgekerfde indruk na in je lijf. Het wedervaren en de herinneringen op zo'n tocht blijven nazinderen. De asresten ervan blijven smeulen en de vlammen kunnen zo weer opflakkeren.  Die asresten doven nooit ofte nimmer. Maar voor een grote tocht ontbreekt het me nu aan voorbereiding en de juiste mindset. Ook een beetje de dollars ☺. Een klein staptochtje moet er toch nog enigszins tussen gewrongen kunnen worden. Augustus of september, een tripke van een 500 kilometertjes is niet te veel gevraagd. Het Pieterpad spreekt me al een hele tijd aan en is daarbij op de koop toe uiterst geschikt als remedie voor het gemis. Het is het meest bekende lange afstandswandelpad van Nederland. Het loopt van Pieterburen aan de Groningse Wadden tot aan de Sint Pietersberg in Maastricht. Een mooi wandelingetje denk ik. Els, mijn lieve Dordrechtse soulmate heeft deze al gelopen en doet warme aanbevelingen. Ik heb me ondertussen al 2 boekskes aangeschaft de LAW9I van Pieterburen naar Vorden en de LAW9II van Vorden naar Maastricht. Sjieke dinges ! In Dalerveen wil ik dan eens binnenspringen bij mijn stapvriendin van op de Via de La Plata. Ria en haar man Dick dringen er al zo lang op aan om eens langs te komen. Dat zal ik dan zeker wel doen want ik heb haar dat plechtig beloofd.  Een prima reden overigens om de bottienen nog eens op te blinken en het stof uit de backpack te kloppen. 

Nogmaals een goeie reis Hugo ! Hopelijk brengt ze flink op voor het opleiden van de woefkes. 

Created with flickr slideshow.