* Wandeling in Toxandrië. Van Geel naar Herentals.

De trip van verleden week in de Hoge Kempen was me zo goed bevallen dat ik voor het nieuwe tripje opnieuw voor de  Kempen geopteerd heb. Deze keer de Noorderkempen waar je Geel en Herentals  terug kan vinden. Toxandrië is dan weer de oude benaming van die Kempen. Geologisch gecatalogeerd als  een diluviale zandstreek in het noordoosten van België en het zuidoosten van de Nederlandse provincie Noord-Brabant en dit ten zuiden van de lijn Eindhoven-Tilburg. Moest het schoolvak aardrijkskunde  destijds tot je lievelingsvakken hebben behoord  en de herinnering eraan  jou nu onder een lading nostalgie bedelft, dan kan je hier even verder voor verlossing : De Kempen. 
Het zat er eerst niet in om deze week nog te stappen. Eerst en vooral had ik al een klein toertje in Puurs met de scoutsvrienden op zondag gestapt, vervolgens nog een sterfgeval in de familie enz. enz ... maar m'n aanwezigheid thuis bleek niet vereist. De Ronny had ondertussen op aandringen van z'n wederhelft ook al eens gepolst naar een uitstapje op vrijdag dus ... Bovendien zou het zonde geweest zijn om het aangekondigde mooie weer te negeren. Ik ben dan maar begonnen met m'n rugzakje te maken voor een verfrissend wandelingetje in jawel : De Kempen.

Het wandelingetje was vlug uitgezet. Stukjes GR5, wat stukjes aanlooproutes naar deze GR tussen Geel en Herentals en klaar was Kees. Een beetje opletten, dat wel, want in deze regio werden er al meerdere vermeldenswaardige paadjes bewandeld. Mooi dus ! 

Wel wel, het werd een hele andere dag dan gepland. Goedgemutst vertrokken, iets voor tienen, in Geel. Eerst nog vlug een koffie want onzen Hugo had eerder op de dag in zijn haast zijn koffie over de stationvloer uitgekieperd. Dat was bij de overstap in Berchem gebeurd. De vloertegels werden voor 2€ aan koffie getrakteerd. Het beloofde prachtig weer te worden, het zonnetje deed al flink haar best. Tijdens de treinrit nog overwegend een grijs hemelzwerk maar nu verschenen daar al verscheidene lappen blauw boven onze koppen. Al vlug zaten we op den 'Buiten' die zich hier moeiteloos etaleerde met weidse velden en  beemden.  Al wat er moest gebeuren was volgen van de landwegeltjes. 

Vandaag zouden we nog eens lekker decadent uit de culinaire  hoek komen met het aperitief. Aan het kanaal Bocholt Herentals vonden we een bankje. Daar waren we naar op zoek ! We hadden nauwelijks 8 km gelopen. Toastjes, perenkonfijt met cognac, vijgenkonfijt en ganzeleverpastei. Fleske wit erbij, nog een salamiworst versneden en hup, schransen op de vriendschap. Die ganzeleverpastei was aangekocht voor Faux foie Gras, een vergissing dus. De echte zouden we in het kader van het dierenleed nooit bewust aankopen maar goed, weggooien zou helemaal fout geweest zijn. Het beest zou voor niets het loodje hebben gelegd bij de poelier.  Net zoals bij de oesters enkele weken geleden is den Hugo geen al te grote fan van dergelijke exotische hapjes. Maar hij tastte toe uit beleefdheid. Eéntje maar verontschuldigde hij zich maar er volgden er toch nog een paar 😋😋😋. 

We hadden ons nog maar juist geinstalleerd toen er een stevig bepakte jonge fietser kwam aangebold. De Ronny was veel te nieuwsgierig  naar deze kerel zijn bestemming en herkomst en wenkte hem naar onze aperitieftafel om een hapje mee te pikken. Dat wilde weer lukken ! Hij fietste naar Santiago en van daar uit zou hij een wereldfietsttochtje rond de aardbol ondernemen. Hij trok hier 6 jaar voor uit en vlogte zijn avontuur : Vlog van Bas. Ik heb er al eens op gekeken en hij is niet aan z'n proefstuk toe. De  Zijderoute heeft hij al in de fietsbenen alsook een toerke dwars door Nieuw Zeeland.  Ik ga de link hiernaast in het kolommetje publiceren.  Ja, Bas, 28 jaar jong, vertrokken uit Eindhoven en op weg naar een onvoorstelbaar avontuur. Ja, hij toaste graag mee met ons, hetgeen ons, de 3 ex- caminards, erg plezierde. Het was eruit voor hij het beseft had maar de Ronny nodigde hem thuis uit voor een avondmaal, bed en ontbijt. Heel sympathiek van onze stapmaat en hier ging Bas graag op in. We zaten in Olen dus een kleine 50km viel er voor Bas nog te fietsen tot in Hemiksem. Het kwam er dus op aan voor de Ronny om onze wandeltocht in te korten en in Olen de trein naar huis te nemen zodat hij nog tijdig deze jongen kon opvangen en verwelkomen. Ik en den Hugo wensten die jongen een Buen Camino en hij vertrok naar zijn albergue in Hemiksem. De Ronny was weeral zo blij als een kermisvogel omdat hij hospitalero mocht spelen. 

In afwachting van die mannen hun trein in Olen hebben we ons even geïnstalleerd in het bluescafé rechtover de statie. Nog nooit van m'n leven ben ik zo'n sfeervol bluescafé tegengekomen. De zaak werd uitgebaat door een charmante en zeer vriendelijke jongedame.

Haar papa had heel het café zelf ingericht volgens de dromen van dochterlief. Deze handige Harry zat trouwens aan de toog en bij nadere kennismaking bleek ook dit een zeer toffe mens te zijn. In dit blueshol nam ik afscheid van Ronny en Hugo en iets later pikkelde ik alleen verder naar Herentals. Ik wilde nog wat paaltjes versieren, het was immers nog veel te vroeg. 

Thuisgekomen en wat later op de avond  bracht Ronny me op de hoogte van het avontuur met Bas. "Ik heb een fantastische avond beleefd met Bas, hij ligt nu in zijn beddenbak en nu maak ik nog een wandelingetje met de Catsjoe. Morgen fietst hij naar Geeraardsbergen". Deze woorden smste de Ronny me. Als aandenken gaf mijne stapmaat nog een nekschapuliertje en de St Jacobsschelp mee. Dienen Bas is met zijn pelgrimsgat daar bij de Ronny in de boter gevallen 🙏🙏🙏. 
Knap hoor en ik voel bij mezelf een zweem van gezonde jalouzie opkomen.  Jalouzie en spijt. Jalouzie omdat zulke exploten ondenkbaar waren in de tijdsgeest van de seventies. Dit zou me ongetwijfeld inspireren. En spijt ? Ja hoor omdat ik 30 - 40 jaar te vroeg ben geboren. Ik zou het nu wel weten. Maar helaas, de wijzers van Vadertje Tijd zijn klok kan je niet terugdraaien. 

Zo  de wandeling op zich stelde dan wel niet zo veel voor maar toch werd dit een heel fijne dag die in de herinnering zal blijven.  Ook de Ronny zal veel voldoening ondervonden hebben met z'n 1ste, 2de en 4de werk van Barmhartigheid. Daar kan hij weeral een tijdje op teren.  En volgende week kijken we weer naar iets anders uit.