Kort tegen de middag zijn we eraan begonnen. Een toerke van iets meer dan 20 km. Frisse maar een stevige strakke wind, dreigende wolken maar het is de ganse dag mooi droog gebleven. Het werd weeral een luxetoerke.
Gestart met een aperitiefhapje van wilde zalm met verse kaas in een wrapke gerold en mini frikadellebollekes konden we er aan beginnen. De Catsjoe zag het weer helemaal zitten. Langs zanderige bospaadjes wandelden we de Liereman binnen. Jongens toch, dat is daar sjiek. De Noorderkempen op zijn mooist. Niet verwonderlijk dat talrijke schrijvers en poëten hier inspiratie putten om hun talenten te ontplooien. Een gezellig bezoekers centrum biedt er de mogelijkheid om de omringende natuur beter te leren kennen. Jammer genoeg was het op dit vroege uur nog gesloten. Met een blikje door het venster te werpen zag het er alleszins boeiend uit. Van hieruit worden er ook gegidste wandelingen georganiseerd voor groepen. Ik hou het echter liever bescheiden en trek er liever alleen op uit. Dan doe en laat je wat je wil. Deze week zag ik een reportage op televisie over Mons - Bergen. De stad die zich dit jaar de Culturele hoofdstad van Europa mag noemen. Er kwam daarin een kerel aan het woord die als blikvanger voor zijn stad zijn hele huisgevel had behangen met verbodsborden. Het dringt niet tot je door maar die kerel maakte duidelijk een statement. Met je ogen open te trekken tijdens zo een wandeling begint het maar eerst door te dringen. Een bord " Verboden te jagen " godbetert aan een petattenveld, een bord " Verboden voor honden ", een bord " Verboden toegang, het wandelpad te verlaten, te vissen " en ga zo maar door, God weet waarom ? Uiteraard heeft het een reden maar het duidt toch eens te meer aan dat men je vrijheid langs alle kanten met verboden en regeltjes wil reglementeren. Om nog even die scherpzinnige Bergenaar aan te halen ... Het meest stupide bord dat hij tegen zijn gevel had gehangen was dit met het verbod om ijsjes te eten :-). Leg dat maar eens uit aan een kleine.
Tijd om een boterhammeke te eten. Zonder af te sprekenhadden we beiden spek met eieren bij. Van symbiose gesproken ! Tesamen met een fleske Donkere Chimay als herinnering aan de vorige uitstap, hebben we ons op een boomstam in het bos neer geplaveid. Met uitzicht op het kanaal Schoten - Dessel, alleszins een mooi plekje. Enkele plezierjachtjes die rustig op het kanaal tuften zorgden voor wat afwisseling in het groene decor. Het deed me denken aan sommige tafereeltjes in Holland waar je zo midden in de weiden een zeilboot aan de horizon ziet spelevaren. Idyllische beelden. Terug op stap hebben we onderweg nog even een kroegje in Arendonk binnengelopen om de dorst te lijf te gaan. Een spraakzame en sportieve terrasbewoner bewierookte er het Scandinavische model waar je als backpackers ongestoord overal doorgang hebt. Zelfs op privaatdomein. Hij voegde er meteen aan toe dat men er erg milieubewust is en er niet het minste spoortje van jouw aanwezigheid daar in de natuur wordt achtergelaten. Als je dan bemerkt hoe sommige recreatieve wandelaars in de natuur hun rommel nog dumpen, dan wordt het meteen duidelijk dat er in ons landje nog veel werk aan de winkel is. De talrijke verbodsborden ten spijt.
De Ronny wist in Turnhout een cafeetje waar er Chimay van 't vat werd getapt. Dat zou een mooie locatie kunnen bieden om het wandelexploot van de dag in kleur te kunnen afsluiten. Pech, bij aankomst bleek de kroeg 'In den Spijtighen Duvel' gesloten. Geen nood, op de Grote Markt waren er nog etablissementen in overvloed. Geen Chimay maar enkele kommekes koffie werden m'n deel. Koffie ? De auto zie je ! Voor de Ronny de reeds eerder geroemde Cornet. Met een bordje gefrituurde snackjes, olijfjes, wat kaas en salami werd dat een gezellig terrasje in de speelkaartenstad. De kelner van dienst, een sympathieke jonge gast, bracht voor de Catsjoe een zwembad water. Grappig, water ... ook de Turnhoutenaars hebben ooit eens een brandende kerktoren willen blussen. Net zoals de Mechelaars hun bijnaam de 'maneblussers' te danken hadden aan de maneschijn die oorzaak was aan de vermeende brand van hun St. Rombouts, mogen de Turnhoutenaars zich met de titel van 'de muggenblussers' tooien. Bij hen stond de stad in rep en roer bij de brand van de kerktoren. Het was een zwerm muggen rond de toren die voor de rook van de kerkbrand werd aanzien.
Rond 10u 's avonds was ik thuis na eerst even de Ronny en de Catsjoe thuis gedeponeerd te hebben. Nog een babbeltje en dan naar huis.
't Komt dichterbij die grote stap en er moet nog het één en 't ander geregeld worden. Volgende week moet dat allemaal in orde komen. Een nieuw paspoort want het oude vervalt halverwege m'n pelgrimstocht, m'n aanvraag voor m'n credencial bij het genootschap en natuurlijk ook m'n pelgrimsboekje voor de stempeltjes onderweg en dan moet ik nog eens gaan horen voor een reisverzekering op maat. Er komt nog heel wat bij kijken.
Maandag komen er dan weer 2 ex-collega's Luc & Linda op bezoek. Hun naam had ik bij mijn vorige trip op mijn keitje geschreven en achtergelaten aan het Cruz de Ferro. Ze brengen me een boekje dat hun kozijn heeft geschreven over de Zilverroute. Ik mag hem in bruikleen nemen. Ik zie er naar uit. Ook naar m'n volgend toerke want dat ligt al klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats een reactie als je wil.