woensdag 8 april 2020

Langs de Trage wegen van Haasdonk (01)


----

----

Ik voel het aan mn voeten. Na bijna een maand het advies 'Blijf in uw kot' te hebben gerespecteerd wilde ik vandaag dan toch maar eens de benen strekken. Een kleine 15km stapperderij  en het moesten er echt niet meer zijn want er zouden bleinen uitgedeeld worden. Het is toch straf dat op enkele weken tijd je voeten zo degenereren. Ik zal er iets meer moeten op uit trekken om de voeten in conditie te houden. Niet alleen de voeten maar ook het waarschuwingslampje van mijn BMI begint al te flikkeren. Het is een irritant rood lampje.

Ik had helemaal niks uitgetekend, gewoon de neus achterna en ik rekende hiermee een goed uurtje met wandelen op te vullen. Onderweg kwam ik op het simpele idee om elke trage weg die ik tegen zou komen te verkennen. Het werd een aangenaam toerke. Na de afklop was ik verbaasd dat ik 15 paaltjes en een kleine 4u had gestapt. Stralend lenteweer, tegen het zomerse aan en dan blijf je maar stappen. En stappen moet je in dit geval doen op het gemakske zodat je voor jezelf de tijd kunt nemen om het mooie van fauna en flora om je heen  tot je door te laten dringen. Bovendien heerste er een nooit geziene rust in veld en beemden vanwege de coronarestricties. Het viel op, de wereld stond precies stil. De wegen zo goed als verlaten, geen vliegtuigen in het wijde zwerk en enkel de vogeltjes zorgden voor wat lawaai. Aangenaam lawaai welteverstaan. Hier en daar zag je een fietsend koppeltje, een jogger, een wandelaar.

Moeder Natuur heeft behoefte aan een break en dit beschouw ik wel als positief aan heel dat COVID 19 verhaal. Bovendien zijn er nu veel mensen ongewild verplicht hun drukke leventje een beetje te temperen waardoor je hier en daar  al stemmen hoort opgaan die laten vermoeden dat er opnieuw oog komt voor de meest simpele dingen des levens. En daar zie ik toch wel een paar raakvlakken met een lange pelgrimstocht. Tijdens zo een tocht krijg je opnieuw oog voor die essentiële dingen. Dit essentiële wordt in onze materialistisch ingestelde maatschappij volledig overschaduwd. Men weet zelfs niet meer dat het bestaat. Psychologen, mind-fulness, yoga, Ki-workshops ... ga het rijtje maar af, zijn de wonderremedies die je er aan moeten herinneren om je zo weerbaarder te maken in onze dolgedraaide maatschappij. Een pelgrimstocht biedt mijn inziens meer soelaas. En het is raar maar deze periode van gedwongen retraite bevalt me wel. Ze zet de factor tijd in een ander perspectief en dit leidt voor mij tot bezinning. En natuurlijk, de keerzijde van de medaille, is het erg jammer van het immense verdriet en de miserie waaronder vele mensen nu moeten lijden maar beterschap, die komt wel. En hopelijk worden er ogen geopend zodat er inzicht volgt. Het zal weliswaar wishfull thinking blijken maar ik hoop toch dat er over het mondiale neoliberale gedachtengoed eens een grondige polemiek gevoerd wordt. Zo vlug mogelijk als het kan. 

Het in kaart brengen en markeren van die trage wegen vind ik een prachtig initiatief van de gemeente.  Hopelijk heeft dit initiatief nu enkele mensen de natuur doen herontdekken. Ik ben er wel een stuk of 5 tegengekomen op m'n tripje. Een heel mooi stukje was de verlaten spoorwegbedding tussen de Kruisstraat en de Dennenlaan. Ik vermoed dat dit een vroegere aanvoerlijn was voor het Fort Westakkers. Prachtig stukje naast een verwilderde sloot. Ook heel knap is het stukje tussen de Bankstraat , langszij het fort van Haasdonk tot aan de St. Amalbergakapel in de Luiseekstraat. Het is een stukje traject uit de Groene Halten Route van Temse. Subliem en morgen zall ik het in tegenoverstelde zin stappen. Die bleinen wil ik geen kans geven. Nu hetgeen ik wel gemist heb is m'n tripeltje, m'n vloeibare medicamenten voor onderweg. Nog meer gemist was het gezelschap van de stapmaten, dat moet ik bekennen. Geen kroegje dus en bijgevolg heb ik dit euvel omzeild met mezelf te voorzien van een troostprijs. Hierzie : Een Tripel Karmeliet !!! Schol vanonder de olijfboom in m'n bescheiden hofke.  De foto was wel van gisteren maar bij het ter redactie stellen van deze blogpost was m'n glas juist leeg 😊😊😊






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Plaats een reactie als je wil.